Marcel (70) en Kitty (67) wonen in de Voorstad in een appartement met uitzicht op de jachthaven. Een idyllische plek waar menige vakantieganger jaloers op zou zijn.
Hoe beleeft dit stel het wonen? Voelen ze zich iedere dag een beetje op vakantie?
Waarom hebben jullie voor dit appartement gekozen?
Marcel: “Wij waren er aan toe om kleiner te gaan wonen. De Voorstad is een ideale plek, dicht bij de stad en toch rustig.”
Waar hebben jullie voor die tijd gewoond?
Kitty: “Wij hebben altijd in vrij grote huizen gewoond. Toen de kinderen klein waren in de Kastelenbuurt op de Donderberg, later aan de Molenweg. Dat was een vrijstaand huis met een hele grote tuin aan de Roer. Heel mooi.”
Waarom zijn jullie daar weggegaan?
Marcel: “Tot twee keer toe kregen we te maken met de overstromingen van de Roer en de Maas. De tweede keer stond 120 cm water in onze huiskamer. Toch wilde ik daar niet meteen weg. Maar na een jaar ongeveer heeft Kitty me overtuigd. Het zwaard van Damocles hing steeds boven ons hoofd van wéér een overstroming.”
Kitty; “Dat wilde ik echt niet nog eens meemaken. Het huis vond ik ook te groot en dan die tuin. Marcel geeft niets om een tuin en deed er dus ook niets in. Ja, ja hij had makkelijk praten. De tuin werd mij gewoon te veel en te zwaar.”
Welke zijn de grootste voordelen van dit appartement?
Marcel: “ De lokatie en daarbij is het is groot genoeg voor ons tweeën. Ik heb een eigen computerkamer. Daar kan ik me terugtrekken als Kitty bezoek heeft of als ik even alleen wil zijn. En dan natuurlijk dat alles gelijkvloers is.”
Kitty: “Het is een leuk appartement, het uitzicht is geweldig. We hebben een balkon waar ik gezellig plantjes neer kan zetten. Het fijne vind ik van alles gelijkvloers dat je toch altijd bij elkaar bent, ook al ben je in verschillende kamers. Het is gezelliger dan dat Marcel bijvoorbeeld boven op een zolderkamer zou zitten te computeren.”
Nooit spijt gehad?
Marcel: “Nee, we hebben een eigen parkeerplaats en een kelder waar we nog wat spullen kwijt kunnen. We hebben uitzicht op de jachthaven. Ik zie ze zitten op hun bootje en dan denk ik: ’Laat mij maar riant in mijn eigen huis zitten zonder te hoeven klungelen op een klein bootje. Dat is pas vakantie.’
Kitty: ‘We kunnen zelfs onze dochter uit Amsterdam en haar gezin te logeren hebben. Onze tweede dochter woont gelukkig in Posterholt en onze derde dochter in Australië. Daar zijn we afgelopen jaar nog samen geweest.”
Reizen jullie graag?
Marcel: “Helemaal niet en zeker niet naar Australië. Een land vol giftige spinnen en slangen. Laat mij maar gewoon hier thuis.”
Kitty: “Wij willen toch graag onze dochter en schoonzoon en drie kleinkinderen zien. Maar ik denk dat zij nu maar deze kant uit moeten komen. Het is erg ver en Marcel wil niet meer mee.”