Wendy (25) en Marcel (28) wonen sinds ongeveer een jaar samen in een ouder rijtjeshuis in Echt. Wendy maakte enkele omzwervingen om toch weer in haar geboorteplaats terug te keren.

Waar heb je verder nog gewoond?

Wendy: “Ik ben geboren in Echt. Mijn ouders zijn gescheiden en ik woonde bij mijn vader. Hij moest de hele dag werken dus dat was geen goede oplossing. Ik ben toen bij mijn oom en tante in Pey gaan wonen. Ik was toen ongeveer 10 jaar. Mijn zus woonde in een internaat. Ik heb mijn oom en tante gevraagd om haar ook in huis te nemen. Dat is gebeurd. Wij werden toen officieel pleegkinderen. Met zestien jaar ben ik op begeleide kamerbewoning gegaan in Roermond. Daar word je geleerd om zelfstandig te wonen. Dat beviel erg goed. Na anderhalf jaar ben ik gaan wonen en studeren in Boxtel. Dat beviel minder en na een jaar ben ik weer verhuisd naar Echt en ben gaan werken.”

Waar ging je wonen in Echt?

“In een appartement, heel fijn. Een grote zitkamer, kleine keuken, hal en badkamer en boven een hele grote slaapkamer. Toen ik mijn vriend leerde kennen was hij gescheiden en hij heeft drie kinderen. Als de kinderen bij ons waren was het appartement toch te klein.”

Zijn jullie van plan voorlopig in dit huis te blijven wonen?

Wendy: “ Ja, in ieder geval. Het is heel anders dan in een appartement, je hebt meer contact met de buren omdat je begane grond woont. Het is gezelliger. Er wonen mensen van alle leeftijden en ook veel kleine kinderen.”

Is er iets dat je zou willen veranderen in het huis?

“Ik zou graag een serre willen hebben. Wie weet, komt het huis eens te koop dan kunnen we altijd nog een serre aanbouwen. Nu is het zo dat als ik de wasdroger wil gebruiken buitenom naar de schuur moet. Dat is een nadeel.”

Is het huis niet erg groot voor jullie tweetjes?

“Marcel is vader van drie kinderen uit een vorig huwelijk. We hebben dus een extra kamer voor de kinderen nodig. Misschien word ik zelf ook nog eens moeder!

Zou je er voor kunnen kiezen om een pleegkind in huis op te nemen?

“Ik denk dat wij met de kinderen van Marcel en eventueel een eigen kind de handen vol zullen hebben. Ik wilde eigenlijk nooit kinderen. Maar ik heb nu pas kunnen ervaren door de kinderen van Marcel hoe leuk ze zijn. Dus ik sluit eigen kinderen niet uit, tenminste één eigen kind, dan is het weer een mooi gelijk aantal!

Dat is een hele verandering?

“Ja, door voor deze kinderen te zorgen heb ik mezelf van een andere kant leren kennen. Ik vind het leuk om kinderen om me heen te hebben, het kattenkwaad, het gegiebel. Samen eten en ’s morgens samen ontbijten. Het brengt een hoop gezelligheid. Er zijn natuurlijk, ook minder leuke dingen maar als je dan weer de lach van zo’n kind ziet, maakt het weer alles goed.”