Foto: Jeanette Schols

“Een koffie verkeerd. Met een glaasje water ernaast alstublieft.” De arabische manier van koffie bestellen verraad Petra Stienen’s achtergrond, wanneer ze een hotel-restaurant bij station Roermond binnen stapt. Wie zou kunnen raden dat deze internationaal georiënteerde voormalig Midden-Oosten diplomate haar roots in de Limburgse stad Roermond heeft liggen? “Je kunt de wereld pas verkennen, wanneer je je eigen huis en haard kent”, is haar motto.

“En andersom is het natuurlijk ook waar. Net zoals Paolo Coelho in De Alchemist ons duidelijk maakt. Je weet je thuis vaak pas te waarderen, wanneer je alle andere plekken hebt gezien.” Petra weet precies waar ze het over heeft, wanneer ze praat over haar eigen leven. En dat is volgens haar niet zo gemakkelijk als het lijkt. “Ik heb moeten leren dat je de held in je eigen levensverhaal moet spelen.”

Dat deed Petra door haar hele leven lang haar eigen keuzes te maken en haar hart non stop te blijven volgen. Haar hart leidde haar eerst van Roermond naar Leiden, om daar Arabisch te studeren, en daarna rechtstreeks door naar het hart van het Midden-Oosten: Caïro. Dit tweede thuis heeft ze sinsdien nooit meer opgegeven. Maar haar eerste thuis blijft altijd Roermond. “Ik heb mijn thuisfront moeten leren waarderen. Als jongvolwassenene heb ik mij fel tegen Roermond gekeerd. Maar nu zie ik pas wat hier zo mooi is. En veel van die dingen zijn dezelfde dingen die me zo in het Midden-Oosten doen thuisvoelen: de ruimhartigheid van de mensen, het morele kompas dat men vindt in religie en de sterke familiaire banden zijn zo gelijkend.”

Ze is zelfs bezig met een boek over haar thuisfront, de Roermondse wijk de Donderberg. “De werktitel van het boek is 1001 geluiden. Want net als in de Arabische landen zijn er in Roermond duizend-en-één geluiden en duizend-en-één kanten van het verhaal. Daarom ben ik al twee jaar bezig met schrijven van dit boek over alle culturen in de wijk de Donderberg. Het is de wereld in het klein. We kunnen zoveel leren van de talenten die er te vinden zijn, van de achterstanden en de kansen. Het is allemaal door te trekken naar het grote geheel. Naar de huidige problemen in de Europese Unie bijvoorbeeld, maar ook de problemen in het Midden-Oosten. Je kunt de wereld pas verkennen als je de wereld waarin je opgegroeid bent echt goed kent.“

Dat Petra niet alleen een wereldvrouw, maar ook een vrouw van eigen huis en haard is wordt al snel duidelijk wanneer ze halverwege het gesprek haar moeder belt. “Ha mam. Ja, ik zit nu midden in een interview. Maar ik ben net een oorbel verloren onderwerg, heb jij misschien nog paar mooie zilveren voor me? - Nee? Anders gaan we straks even lekker samen de stad in. Ok!”  

“Mijn moeder is mijn grote heldin”, vertelt Petra glunderend. Ze heeft een lastig leven gehad, maar heeft dat hoofdstuk afgesloten en is aan haar derde jeugd begonnen. Geweldig hoe ze dat voor elkaar heeft gekregen.” Misschien heeft Petra daar ook haar grote respect voor vrouwen vandaan? En vecht ze daarom zo hard om dat respect over de hele wereld bij  iedereen af te dwingen? “Ik ben fervent voorvechtster van vrouwenrechten over de hele wereld ja. Het vrouwzijn is namelijk universeel. En het is een kwaliteit. Ik pleit er vooral voor dat vrouwelijkheid en professionaliteit goed samen gaan. Niet alleen in landen in het Midden-Oosten, maar ook in Nederland  kunnen we hier nog veel in leren. Wanneer we namelijk in iemands schaduw staan, moeten we niet mopperen in het donker, maar gewoon een stap opzij zetten. Er is genoeg zon voor iedereen.”

Lees ook: Aeve toes: Petra Stienen (1)