Karel Linnartz (70) woont al 42 jaar met veel genoegen in de Componistenbuurt. Kom niet aan ‘zijn pleintje’ waar hij met zijn vrouw woont en waar zijn kinderen groot geworden zijn. Kom trouwens niet aan de hele buurt! Hij is al vanaf 1969 bij het buurtwerk betrokken. Hij zegt: “Iemand moet het toch doen!’

Vertel iets over de vereniging?

Het buurtcomité Componistenbuurt had in het begin een onderkomen in de Vincent van Goghschool. We hadden toen wijkmeester Mal Nass, een man die iedereen aansprak en niemand die niet naar hem luisterde en ontzag voor hem had. Hij kende iedereen en iedereen kende hem. Dat was een groot voordeel. Toen werden beroepskrachten aangesteld en Mal Nass was verleden tijd. Op een gegeven moment hielden we onze vergaderingen in De Donderie.en tegenwoordig vergaderen we om de beurt bij de leden thuis mede vanwege de financiên. Dat het gebouwtje bij de school weg is als vergaderplek is erg jammer. De plek nodigde uit om gewoon binnen te lopen.”

Wat is het voor een soort buurt?

“Mijn vrouw en ik wonen er heel graag en met mij nog heel veel mensen. Het is een multiculturele buurt en we moeten goed met elkaar om kunnen gaan. Het is nu zo dat iedereen , iedereen kent. Het is jammer dat er steeds negatief geschreven wordt over de Componistenbuurt terwijl de moeilijkheden zich vooral in het winkelcentrum afspelen. Trouwens de hele Donderberg staat steeds negatief in het nieuws maar het zijn maar enkele delen van de Donderberg waar het niet goed gaat.”

Wat is er veranderd?

“In de Componistenbuurt is een ‘inloophuis’ geopend en dat is heel erg leuk. Mensen kunnen daar een maaltijd krijgen, een mooi initiatief. Er zijn volkstuintjes aangelegd achter een flatgebouw. Een flatgebouw is afgebroken en een ander half. Andere flats zijn prachtig gerenoveerd. Ze worden ook netjes onderhouden en gepoetst. De laagbouw is tegenwoordig ook te koop. Als wij uit ons huis zouden gaan, zou het huis te koop worden aangeboden.”

Wat doet het Buurtcomité?

“In het verleden was er elke zes weken een rondgang met de politie en de bouwvereniging en iemand van de gemeente. Als er een voortuin verwaarloosd bij lag, werd aangebeld en gevraagd het tuintje netjes te maken. Zo niet volgde een boete. Tegenwoordig is zo’n rondgang drie keer per jaar! Dat werkt niet. Wij zijn in gesprek met alle partijen om dit te veranderen. John Cabolet en Bert Pantsters zijn krachten die zich heel erg inzetten.”

Welke zijn nog mee een succes?

“De kinderboerderij. Deze is helemaal opgeknapt. Er komen zelfs scholen uit de stad naar onze kinderboerderij. De beheerders doen het geweldig. Zo zijn er goede dingen in een wijk en ook dingen die niet zo goed gaan. Dat heb je in iedere wijk.

Als wii met Pasen alle kinderen uit de buurt eieren laten rapen bij de Vincent van Goghschool is het geweldig om te zien hoe ook de buitenlandse kinderen mee doen samen met hun ouders. Ook het Sinterklaasfeest is multicultureel. Het is ieder jaar weer geweldig om mee te maken.”