Mijn club

De Trompstraat
Door
Mar-Li Wingens
1 oktober, 2010

Els Eijkelhardt (62) en Wilfried Baum (66) zijn bewoners van de Trompstraat op de Kemp. Onlangs heeft de straat de ‘Straatprijs 2010” gewonnen. Op 25 september werd er een straatfeest georganiseerd door de bewoners om dit feit een feestelijk tintje te geven.

Waarom hebben jullie deze straatprijs gekregen?

Wilfried: “Voornamelijk vanwege het onderhoud van de tuinen. Het ziet er allemaal keurig uit. Een jury heeft onze straat aangewezen voor de straatprijs. De gemeente looft de prijs uit in diverse wijken. De prijs bestond uit een paar werkhandschoenen en een schepje en een tas. Maar het gaat om de eer!

Els: ”Er waren veertien bewoners in verschillende wijken die een cadeaubon kregen als prijs voor hun tuin. “

Vertel iets over de straatprijs?

Els: “ We werden geïnformeerd over de straatprijs en wat dat betekent. We hebben de taken verdeeld. De meeste buren zagen het helemaal zitten om iets te organiseren. De een heeft cake gebakken, een ander wafels, Ik heb voor de nootjes gezorgd, weer een ander heeft Surinaamse macerons gemaakt. We hadden snoep voor de kinderen. De mensen die een onderdeel verzorgden kregen 5 euro voor de gemaakte kosten. Er waren, jammer genoeg, maar weinig kinderen omdat er bijna geen kinderen in de straat wonen.”

Wilfried: “De straat is afgezet, er is een partytent neergezet, tafels en banken stonden midden op straat. Er was koffie en thee.”

Hoe lang wonen jullie in de Trompstraat?

Els: “Al acht en dertig jaar naar volle tevredenheid.”

Wifried: “Ik ook!”

Els: “Het is altijd een rustige straat geweest. De straat is in zoverre veranderd dat er vroeger veel gezinnen met kinderen woonden en nu zijn de kinderen meestal het huis uit. De jonge ouders van toen zijn de ouderen van nu in de straat. Er wonen vijf weduwen in de straat, een alleenstaande. Een zoon en een dochter van bewoners van oudsher zijn weer in de straat komen wonen.”

Zijn de buitenlandse gezinnen goed betrokken bij de straatfestiviteiten?

Els: ”Een gezin doet gewoon mee en twee gezinnen eigenlijk niet. Dat vinden we heel jammer. Ze zijn uiteraard van harte welkom. We hebben pogingen gedaan om ze er bij te betrekken maar dat is niet gelukt.”

Wilfried: “Een Marokkaanse vader heeft wel geholpen met opstellen en sjouwen van de tent en meubels in de straat.”

Is er in de loop van de jaren iets veranderd?

Wilfried: “Vroeger was het om 10 uur ’s avonds donker in de straat. Niets meer te zien of te horen. Tegenwoordig zitten meer mensen in de zomer buiten voor het huis. Heel gezellig. Automatisch wordt met voorbijgangers een praatje gemaakt. Alle tuintjes zien er goed uit behalve een tuin op de hoek van de straat. Daar tiert het onkruid. Dat is wel jammer.”

Heeft de straat een goede naam?

Wilfried: Vroeger wat minder. De wijk De Kemp had niet zo’n goede naam. Dat is nu veel minder zo. De jeugd die op de Kemp is opgegroeid en weg is getrokken, keert vaak weer terug.”

Els: “Wij zijn trots op onze straat die 16 huizen telt. Maar ook de hele buurt is verbeterd. Er zijn nu meer koophuizen, de flats zijn afgebroken. De slechte naam is verleden tijd.”

Was het straatfeest een succes?

Els: “Ja! Iedereen praat op zo’n moment wat uitgebreider met elkaar. Normaal maak je een praatje en je loopt door. Na afloop van het feestje bleven enkelen nog wat napraten en toen is een nieuw initiatief ontstaan, we hebben afgesproken dat we volgend jaar een straatbarbeque houden!”

Deel dit artikel

Lees volgende Mijn club
Fanfare Sint Laurentius Leeuwen
Lees volgende artikel
Ik heet Juul, Lisanne