Mijn club

Rode Lavendel
Door
Mar-Li Wingens
18 juni, 2011

Vijf schilderessen stellen hun schilderijen tentoon in Het Achterhuis.

Marijke Nussbaum- Croonen 64) en Ursula Schiffer (58) vertellen ook namens de andere drie kunstenaressen over hun verbondenheid in de kunst.

Welke is de verbinding met Roermond?

Marijke: “Ik ben geboren in Roermond, ik voel me nog steeds Roermondse en ik ben Nederlandse gebleven. Ik woon in Duitsland, in Mönchengladbach maar naarmate ik ouder word, voel ik me steeds meer met Roermond verbonden. Daarom wil ik ook heel graag ons werk tentoonstellen in Roermond en vooral in Het Achterhuis. Een mooie droom komt uit!’

Vertel eens over jullie club?

Marijke: “Wij zijn vijf vrouwen die op latere leeftijd serieus zijn begonnen met schilderen. We hadden allemaal een druk leven met een beroep en we hadden in onze jongere jaren weinig tijd om onze aspiraties in de kunst waar te maken. We zijn vijf schilderessen en we zijn nu al tien jaar bij elkaar en delen een gemeenschappelijk atelier en organiseren samen tentoonstellingen.”

Hoe werkt dat in de praktijk?

Ursula: “Het is niet zo gewoon dat vijf vrouwen op dit gebied samenwerken. De naam Rode Lavendel is ook niet gewoon, lavendel is blauw of lila. Onze naam wijkt dus ook af van het gewone. We hebben een groot atelier en ieder heeft een eigen sleutel en kan daar werken op alle tijden van de dag. We hebben zeker al vijftien tentoonstellingen georganiseerd. Maar ook in ons atelier zijn belangstellenden welkom.”

Wie zijn deze vrouwen en wat doen ze?

Ursula: “Behalve wij tweeën zijn dat: Christa Bocks met aquarellen en acryl, Edith Hörchens met acryl en olieverf, Christa Schulte met romantische landschappen en bloemenschilderingen. Marijke maakt gebruik van nieuwe technieken met pigmenten, papier, acryl en krijt. Ikzelf werk veel met autolak op karton.”

Zijn jullie ook vriendinnen?

Ursula: “De echtgenoten van Marijke en mij kenden elkaar al langer. Op die manier hebben Marijke en ik elkaar leren kennen. Zelfs al voor ons trouwen. Wij schilderden toen eigenlijk niet. Familie en beroep namen onze tijd in beslag. Op een gegeven moment wilden we tijd voor het schilderen nemen.”

Marijke: “Ursula en ik zijn samen les gaan nemen en daar hebben we de andere drie vrouwen leren kennen en zijn vriendinnen geworden.”

Hoe werken jullie samen?

Ursula: “We treffen elkaar iedere donderdag in ons atelier.

Marijke: “Inmiddels kun je het niet meer alleen een hobby noemen. Het is ook niet ons beroep, dat is teveel gezegd. Het is wel de bedoeling dat we onze schilderijen verkopen. We blijven ons ook steeds bijscholen. We nemen les bij verschillende kunstenaars. Soms komen kunstenaars naar ons atelier en dan krijgen we een privéles.”

Deel dit artikel

Lees volgende Mijn club
DES
Lees volgende artikel
Ik heet Stefan