Foto: Jacques Graus

Jacques Graus is medebedenker/oprichter van de formule van Salon Remunj, nu 20 jaar geleden. Het idee achter De Salon is nog lang niet versleten.

Hoe is het begonnen?

Jacques: “De 'Prowezie-avonden' in de Paerssjtal waren het allereerste zaadje dat geplant werd, waar later de Karthuisavonden en uiteindelijk Salon Remunj uit voortvloeide. Het Salonteam bestond toen uit mijn broer Huub, Jan Huyskens, Marjo Brummans, Elke Berbers en ik.”

Wat wilden jullie bereiken?

“Wij wilden (meer) mensen in contact brengen met kunst- en cultuur! Daarbij boden we zowel gevestigde als beginnende schrijvers, musici, beeldend kunstenaars en columnisten een podium. Ook  presenteerden wij natuurlijk graag onze eigen gedichten en producten. Door de jaren heen mochten we mensen als Dolf Wong, Ad Maas, Annejet van der Zijl, Cor de Ree, Herman Kaiser, Susan Zeegers, Conny Palmen, Dick van Wijk enz. enz. begroeten.”

Waar kwamen de centen vandaan?

“We hadden aanvankelijk weinig geld. Veel bekende mensen kwamen (zelfs Jules Deelder) omdat we hen kenden of persoonlijk benaderden. Ton van Reen en zijn ‘stal’, waartoe ook ik behoorde, kwamen hun boeken presenteren. Tegenwoordig krijgen we subsidie van de gemeente Roermond en het LCL. Verder moeten we het hebben van de entreegelden. Wij willen dat alle mensen van kunst kunnen genieten, dus wij vragen maar vijf euro entree.”

Tussen De Karthuis en Salon Remunj was een lange pauze, waarom?

“Er is zeven jaar radiostilte geweest. Het waren altijd dezelfde mensen die de kar moesten trekken en we hadden gebrek aan geld. Maar... na die zeven jaar ging het toch weer kriebelen. Toen hebben we het grootser opgezet bij Roel en Marjo in De Tramhalte. Daar ging het eigenlijk té goed. De bezoekers stonden tot buiten toe. Noodgedwongen moesten we een ruimere locatie zoeken. Dat werd  het Centrum voor de Kunsten. Dat al gauw opnieuw te klein dreigde te worden en bovendien te duur. Toen kregen we een aanbod om de Kloosterzaal in de Oranjerie te gebruiken. Maar... binnen een jaar was ook deze zaal te klein. Het bezoekersaantal steeg tot boven de honderd. Sinds drie jaar ontvangen we onze gasten in de Joep Nicolaaszaal. Geschikt voor wel 250 man publiek.”

Wat bieden jullie aan?

“We openen altijd met een columnist, presenteren een literaire hoofdgast, omlijsten alles met muziek en besluiten met een beeldend kunstenaar. Alle facetten van de kunst komen zo aan bod. En de kwaliteit is uitstekend. Telkens opnieuw horen we reacties uit het publiek dat dit toch weer de beste salon was die ze ooit hebben meegemaakt. Wij genieten ervan als we de mensen (ook de gasten die optreden) zien genieten. Nergens wordt kunst zo tastbaar gemaakt als bij Salon Remunj!
Wat ons publiek betreft is er een vaste kern, maar telkens zien we ook nieuwe gezichten. Allemaal mensen die van kunst houden, bij wie de leeftijd niet telt!”