Jan van Herten (65) is secretaris van deze schutterij. Met veel plezier. Hij is altijd te vinden bij evenementen waar het kanon wordt afgeschoten. Heel wat anders dan zijn carriere als, onder andere, marktmeester bij de gemeente Roermond. Een ambt dat hij 27 jaar heeft vervuld. Maar het kanon afschieten is voor hem altijd een hoogtepunt.

Vertel,iets over schutterij Sint Michael?

Jan: “De schutterij zit in Ool en werd in 1903 opgericht. Ik ben gaan graven in de historie van de schutterij en kwam een krantenartikel tegen uit 1889. De schutterij Sint Michael gaf toen al acte de présence bij de installatie van een toenmalige hoogwaardigheidsbekleder. Dus dan zijn we nog 14 jaar ouder dan gedacht. Trouwens in zeventien honderd zoveel is er ook al sprake van een schutterij. Ik ben er in de jaren zestig van de vorige eeuw bij gekomen. Mijn functie is sinds 1973 secretaris. Eigenlijk veel te lang!”

Waarom?

“Onze jeugdleden staan niet te trappelen om een bestuursfunctie te vervullen. We hebben gelukkig genoeg nieuwe aanwas van jonge leden. Veelal omdat grootouders en ouders ook al lid zijn of waren. Het is traditie in families om bij de schutterij te zijn. Met de moeilijkheid om jong bestuur te vinden, hebben veel verenigingen te maken.”

Wat doen jullie daaraan?

“Wij hebben, samen met de zustervereniging in Herten, een kinderschuttersfeest bedacht. We hebben de deur open gezet voor alle basisschool leerlingen van Herten. Dat was geweldig. De kinderen zijn gekomen en waren heel enthousiast. Ze hadden zelf uniformen gemaakt, ze maakten muziek. De kinderen mochten bij ons met de windbuks schieten. We hebben ze laten exerceren. Onze koningen, koninginnen en keizers deden ook mee. De dag was een onvergetelijke voor de schutterij, de kinderen en hun families. We hebben er 10 kinderen voor de muziek en 16 kinderen die schieten aan overgehouden.”

Vertel iets over het kanon?

“Ons kanon heet ‘De Tiny’, In 1983 bestond de schutterij 80 jaar. We hadden dat jaar een loterij opgezet en nog een aantal activiteiten. Het resultaat was dat we geld over hielden om een kanon aan te schaffen. Dat was niet eenvoudig. We zijn met de werkgroep naar Leiden gaan kijken, een groep is naar een Legermuseum geweest en een paar man zijn naar Brussel geweest. Maar aan de originele kanonnen zitten wel 10. 000 onderdelen. Dat was voor ons niet haalbaar. We zijn toen naar een imitatie kanon gaan zoeken en ook gevonden in Sint Truiden in België.”

Hoe kregen jullie het kanon op de plaats van bestemming?

“Een kameraad en ik gingen het kanon halen met een aanhanger met een zeil er over. Maar het waaide en het zeil vloog weg. Nou ja dan zonder zeil, dachten wij. Maar we werden aangehouden door de marechaussee. We moesten mee naar het bureau en hebben een uur vastgezeten. De inspecteur kwam zelf en vroeg aan zijn ondergeschikten ‘welke sukkel ons had opgebracht!’ Door dit oponthoud kwamen we te laat bij de grens. Daar moesten papieren ingeklaard worden maar de mijnheer Jansen die dat moest doen, was al naar huis. Uiteindelijk mochten we het kanon in Nederland invoeren na betaling van 375 gulden.”

Waarmee schieten jullie De Tiny af?

“Dat zijn geen kogels maar een soort bommetjes. Vuurwerk eigenlijk. Toen we De Tiny pas hadden, gebruikten we hem vrij vaak. Bijvoorbeeld bij 50-jarige huwelijksfeesten of andere jubilea. En natuurlijk ieder jaar op de 11e van de 11e schiet ons kanon de Vastelaovend in. Dat doen we samen met de Stadsgarde en dit jaar was dat voor de 28e keer. Ik mag het kanon altijd afschieten of de reserve kanonnier en als er niet al te veel wind staat zodat de lucifer uitwaait, gaat dat goed.”