Woody Teunissen (18) en Elmo Berendse (18) hebben hun hart verpand aan skateboarden. Ze wilden kinderen in Bosnië ook kennis laten maken met deze sport. Daarom deden ze mee aan een kinderfestival.

Hoe zijn jullie bij deze hobby terechtgekomen?

Woody: ‘Ongeveer zeven jaar geleden kreeg ik van mijn ouders een skateboard, ik geloof voor mijn verjaardag. In het begin op mijn knieën en steeds een beetje meer proberen en ook durven. Op de skatebaan tref je andere skaters en dan ga je dingen nadoen.

Elmo: “Ik skate nu bijna zes jaar ik kreeg mijn skateboard met Sinterklaas. Vriendjes uit de buurt kregen er ook allemaal een. Van deze groep waar ik mee begon, ben ik de enige die nog skate!

Waar skaten jullie?

Woody: “Nu bij Concordia en ook wel bij de Oranjerie, gewoon op het plein. Daar is geen echte baan maar we treffen elkaar daar wel. “

Elmo: “Ik ga vaak naar de Oranjerie op het plein daar tref ik andere skaters. Dat is uitgegroeid tot een hechte vriendengroep. Skaters worden soms gekoppeld aan drugsgebruikers. Als je druks gebruikt, kun je je niet concentreren, Dus niets is minder waar!”

Is het een teamsport?

Elmo: “Je treft elkaar wel om te skaten maar het is toch een individuele sport. Na mijn werk zoek ik mijn vrienden op, in je eentje skaten is niet zoveel aan!”

Woody: Als je ‘landt’ met een truuk die nieuw is voor jou, wil je toch dat anderen dat ook zien. Je doet het wel alleen maar je hebt ook anderen nodig.”

Elmo: “Je doet inspiratie door andere skaters op. Als je een hele toffe truuk ziet, wil je dat ook leren. Op die manier ben je samen bezig om je niveau omhoog te krijgen.”

Woody: “We hebben vaak weddenschapjes. We proberen een truuk en als ik eerder landt dan jij, krijg ik een biertje in de kroeg van jou!”

Bestaan er verenigingen?

Elmo: “Die heb je niet, wel ongeveer zoiets. Sommige merken skateboarden en speciale kleding hebben een team dat zij sponsoren. Bepaalde merken zijn gekoppeld aan skaten. Dat is dan bijvoorbeeld kleding, schoenen enz. Ik werk sinds kort in een winkel die deze attributen en kleding verkoopt. Maar zij hebben nog geen team.”

Welke mensen skaten?

Woody: “Voor mij is het een levensstijl.”

Elmo: “Het is een eigen wereldje.”

Is het een gevaarlijke sport?

Elmo: “Ik heb wel een aantal keren mijn arm in het gips gehad, een keer een enkel. Je moet je grenzen weten en geen te grote risiko’s nemen. Je wilt altijd je grenzen verleggen en daar moet je heel geconcentreerd voor zijn.”

Woody: Op een gegeven moment moet ik dan zeggen: ’Mam, ik heb mijn arm gebroken.” Mijn moeder zegt dan: ‘Alweer?’ De conditie van het asfalt speelt ook mee. Ik nog nooit iets gebroken terwijl ik een nieuwe truuk probeerde, meer uit laksheid. Als je iets al zó vaak hebt gedaan, let je niet goed genoeg op. Op dat moment gebeurt het.”

Jullie werken mee aan een goed doel?

Elmo: “Het is voor een stichting, Out of Area, zij gaan een keer per jaar zeven dagen naar Bosnië om daar een kidsfestival te organiseren om 50.000 kinderen een onvergetelijke dag te geven. Het was in het oude Olypisch stadion in de binnenhal. Streetdance, breakdance, voetbal, workshops maak je eigen T-shirt, een kindercircus en de premiere van een kinderfilm. Dit jaar was er voor het eerst skateboarden bij. Wij mochten met z’n vieren mee, Woody, Raf, Stefan en ikzelf.”

Woody: “ Het was gigantisch. Wij moesten workshops geven en demonstraties. We hadden onze eigen hoek in het stadion. Er kwamen duizenden kinderen op het festival af. Ze hadden vaak vele uren moeten reizen met de bus van school of verenigingen. Maar er waren ook veel straatkinderen uit Sarajevo. We zagen ook de gevolgen van de oorlog, kogelgaten in huizen, dorpen waar de werkeloosheid 80 procent is.