Léon van der Sluijs (46) richtte in 1997 met nog veertien andere enthousiastelingen deze vereniging op. Léon is getrouwd met Hilda en ze hebben een dochter van 16 jaar, Kim. Zij is ook jaren lid geweest maar kan door haar bijbaantje (even) niet meedoen.

Nooit van deze sport gehoord, wat is het?

“Het is van origine een Japanse krijgskunst maar niet van het slaan, schoppen en botten breken! Het is een heel aparte vorm van krijgskunst, meer kunst dan ‘krijg’. Het wordt wel eens vredeskunst genoemd. Je valt niet aan, het is puur en alleen verdedigen. Op het moment dat iemand aanvalt, kun je geen Aikido doen. De ander valt wel aan en dat is ook de bedoeling maar als degene zegt : nee, ik val niet aan, dan stopt het.”

Hoe moet ik me een en ander voorstellen?

“Wij gebruiken soms wapens maar dat hoeft niet. Het ‘boken’ dat is een houten zwaard, de ‘jo’ dat is een houten staf en de ‘tanto’ dat is een dolk. Bedoeld om de aanval en het lichaam beter te oefenen en om de aanval een stevige bite te geven. Je raakt je partner aan maar niet op een vijandelijke manier. Als het goed gedaan wordt, merk je een dwingende kracht die geen pijn doet. Dat is ook absoluut niet de bedoeling. Het is wel een stevige sport door de gewrichtsverdraaiïngen, zenuwpuntmanupulaties. Je probeert de aanvaller uit balans te brengen en op die manier de kracht uit de aanval te halen. Uiteindelijk wordt door middel van een klem of een worp de aanval omgebogen naar verdedigingstechniek.”

Wanneer wel of geen wapens?

“De meeste technieken worden gedaan zonder wapen. Wapens worden meestal gebruikt bij de aanval. Als iemand voor me staat met een stok dan heb ik een heel ander gevoel dan voor iemand zonder stok. De verdediger heeft geen stok.”

Hoe lang bestaat de club?

“Het is inmiddels 12 jaar geleden dat de vereniging opgericht werd door 13 of 14 mensen. Sindsdien is het alleen maar mooier en leuker en groter geworden. Elk jaar komen we wel een stuk of vijf nieuwe leden bij. Op dit moment hebben we rond de 40 volwassen leden en 25 jeugdleden, dames en heren en jongens en meisjes. “

Doen jullie mee aan wedstrijden?

“We hebben geen wedstrijden omdat als je niet aangevallen wordt, kun je je niet verdedigen! Zodra er een wedstrijdelement, een competitie, aan te pas komt, dan willen mensen sterk aanvallen en net zo sterk verdedigen. Dan wordt het blessuregevaar te groot. Zonder de juiste mentale instelling is Aikido gevaarlijk.”

Vertel iets over de jeugdafdeling?

“Ongeveer 6 jaar geleden heb ik de eerste training gegeven aan de jeugd. Toen was de jongste deelnemer 10 jaar. Inmiddels is dat wat bijgeschaafd. Kinderen van een jaar of 8 zijn welkom en met 18 jaar moeten ze door naar de volwassenentraining. In het najaar ben ik van plan te beginnen met een minigroep, kinderen van 6 tot 13-jarigen. Kinderen zijn ontzettend ontvankelijk voor onze boodschap, het niet-gewelddadige van deze sport. Het heeft alles te maken met het goed met elkaar willen omgaan. We brengen de boodschap over dat we andere mensen geen pijn willen doen. Iedereen traint op zijn eigen niveau en iedereen traint met iedereen. Het kan dus zo zijn dat een zwarte band drager traint met iemand die pas twee weken bezig is. Mannen met vrouwen. Elke combinatie is mogelijk.”

Waar trainen jullie?

“In de sporthal van de school ‘De Balans’ , Liefvrouwenveld 1 in Roermond. Voor volwassenen op dinsdag en vrijdag van 20.00 uur tot 21.30 uur en voor de jeugd op zaterdagmorgen van 10 tot 11.30 uur. Wie geïnteresseerd is hartelijk uitgenodigd om te komen kijken en meteen mee te doen, want hoe weet je of je een kiwi lekker vindt door er alleen maar naar te kijken? Dat zei mijn trainer tegen mij toen ik voor het eerst kwam kijken.”

Wat betekent de sport voor jou`?

“Aikido geeft mij rust! Ik ben heel erg bezig op de mat met mijn partner om zijn aanval op te nemen en om te buigen. Die concentratie geeft mij rust. Bij de meeste mensen roept een aanval, een confrontatie, stress op. Bij aikido sta je anders tegenover een aanval. Wij zien de aanval als een uitdaging, niet als een probleem. Dat is een cruciaal verschil. De rust die aikido mij geeft is bijna onbeschrijfelijk.”