in een pottenbakkerij

Maarten Damen (43) en Francois Dupont (40) zijn onlangs getrouwd. Ze wonen eigenlijk boven de pottenbakkerij van Maarten op de Schuitenberg. Maar het huis is nog niet helemaal af!

Wat is nog niet helemaal af?

Maarten: “De huiskamer bijvoorbeeld. Daar hadden we net discussie over. Waar wonen we eigenlijk? Wonen noem ik in de woonkamer zitten. Dat kan nog niet. We zitten altijd in de keuken van de pottenbakkerij. Als we tv willen kijken doen we dat in bed. De slaapkamer en de badkamer zijn wel klaar. Maar er is nog geen verwarming.“

Is het een zoveel-jaren-plan?

Francois: “We zijn nu vier jaar bezig en het duurt nog wel even. We moeten steeds sparen om weer verder te kunnen. Daarbij doen we het meeste werk zelf en daar moet je ook tijd voor vrijmaken.”

Maarten: “De verwarming, ijzeren balken plaatsen en de elektriciteit hebben we laten doen. Dat kun je niet zelf.”

Vinden jullie het heel erg dat het zo lang duurt?

Maarten: “Ik zou best wel graag de keuken bij de werkplaats trekken zodat ik meer plaats om te werken krijg. Daarbij wil ik ook wel eens in mijn eigen woonkamer rustig naar de tv kijken met een lekker wijntje erbij.”

Francois: “Nu is het toch bijna klaar?”

Hoe gaat het met de pottenbakkerij?

Maarten: “Ik zou willen dat er meer mensen spontaan de winkel in kwamen. Maar ik heb wel opdrachten. Bijvoorbeeld serviezen maken voor restaurants. Op dit moment ben ik een tegelmuur aan het maken voor een keuken en ook wel serviezen voor privé. Maar ook kleine dingen zoals schalen, tegeltableautjes, vazen. Het is een tijdje stil geweest maar nu trekt het weer aan.”

Is dat heel erg duur een servies bij jou laten maken?

Maarten: “Duurder dan een servies bij een grootwinkelbedrijf. Maar niet heel erg duur. Je kunt het bij mij ook sparen. Maar dat is dan weer duurder omdat ik de klei steeds opnieuw moet samenstellen. Je kunt het beter ineens bestellen en dan gedurende bijvoorbeeld een half jaar steeds in gedeelten komen afhalen. Het leuke is natuurlijk dat je zelf een servies kunt ontwerpen, de kleuren uitzoeken en ook het model. Dan heb je iets wat niemand heeft.”

Francois, wat doe jij voor de kost?

Francois: “Ik werk als groepsleider in een kinderdagverblijf in Eindhoven. Dat bevalt me heel goed, het op en neer reizen naar Eindhoven doe ik met de auto en dat vind ik helemaal niet erg. Ik werk met kinderen tussen twee en vier jaar. Het is de bedoeling dat ik met wat oudere kinderen ga werken vanaf vier jaar. Sommige kinderen komen vijf dagen van ’s morgens acht uur tot ’s avonds zes uur en de weekends zijn ze bij opa en oma. De kinderen willen vaak niet eens met de ouders mee naar huis. Wij, groepsleiders , voeden het kind eigenlijk op. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Het is natuurlijk mijn werk maar als ik kon kiezen zou ik de kinderen bijvoorbeeld twee dagen naar het kinderdagverblijf laten gaan. Soms hebben ouders niets te kiezen in verband met het inkomen en zoals alleenstaande moeders of vaders. Soms kiest men welbewust voor het grote dure huis en de tweede auto enz.” Dat vind ik jammer.”