• FIENA

Fiena weet het antwoord op alle vragen van huishoudelijke aard. Zij is tenslotte ervaringsdeskundige. Een ervaringsdeskundige word je vanzelf als je al ongeveer je hele leven huishoudelijk werk doet en daarbij meer dan 25 jaar getrouwd bent met een ouderwetse man met twee linkerhanden en moeder bent van twee kinderen.

Lastig?

ARTIKEL DELEN OP SOCIALE MEDIA

Beste Fiena,

Ik ben nu op de leeftijd van bijna 67 jaar gekomen. Steeds vaker willen mensen mij naar een bejaardentehuis sturen. Niet om te wonen maar om ‘leuke dingen’ te doen. Een cursus hier en een clubje daar. Ik vind dat een gruwel. Ik wil niet met alleen oude mensen samen zijn. Ik verkeer graag in gemengd gezelschap. Alle leeftijden is het leukste en een natuurlijke afspiegeling van de samenleving. Ik weet zeker dat er best goede cursussen worden aangeboden in bejaardentehuizen. Maar ik heb er een zekere allergie tegen ontwikkeld. Ik voel tegenzin. Oude mensen zijn niet persé ook wijs. Soms lastig en negatief en vooral heel langzaam met alles. Dat maakt mij ongeduldig en dat terwijl ik ook niet meer alles in een vloek en een zucht doe. Dat kan ik al moeilijk verdragen van mezelf laat staan van een ander. Oude mensen praten ook vaak over hun kwalen. Vervelend om ze te hebben, zeg mij wat! Maar ik wil daar niet steeds over praten. Dat is toch treurig? Ik krijg geregeld het voorstel om in het restaurant van een bejaardentehuis te gaan eten. Dat heb ik twee keer gedaan. Dat beviel niet. Het eten was niet heel slecht maar ook niet heel goed. Een beetje smakeloos. Het restaurant was saai ingericht en wat ik het meeste miste waren ramen die de wereld van buiten naar binnen zou halen. Geen ramen! De ambiance is voor mij ook belangrijk als je uit gaat eten. Daar heb ik geld voor over. Mijn conclusie is dan ook dat een bejaardentehuis niets voor mij is. Maar... als het moet , moet het. Ik wil mijn kinderen niet opzadelen met een hulpbehoevende moeder. Als het zo ver mocht komen, ga ik daar misschien wel wonen. Voorlopig woon ik heel goed in een appartement waar een en ander aangepast is voor de oudere mens. Ik leun dus gerust achterover en zie me al in een soort ziekenhuisbed bij het raam liggen. Daar hoop ik in het laatste stadium van mijn leven mijn laatste adem uit te blazen met wat hulp van aardige verzorgers. Leven en sterven in mijn eigen huis. Maar dat moment is nog heel ver weg, hoop ik. Ik wil nog allerlei leuke dingen doen, in mijn eigen huis met mensen van alle leeftijden. Ik voel me nu nog veel te jong om klant te zijn in een bejaardentehuis.

 

Beste G,
U zit voor de tweede keer tussen tafellaken en servet.

VOLG ROERMONDENAAR.NL
WIE WOONDE WAAR IN ROERMOND 1937
TAALGEBRUIK EN CULTUUR IN ROERMOND

Lotte onderzoekt het taalgebruik in Roermond. Ze kijkt daarbij naar verschillende talen en hoe deze door de vele verschillende inwoners van Roermond gebruikt worden in het dagelijkse leven.

Lees verder

TELEFOONGIDS VAN ROERMOND UIT 1906