Ik ben Steef en ik ben Nina

Ik ben jeugdprins Steef (11). Ik ben prinses Nina (11).
Van de Lemkes in Horn

Steef: Het was een hele grote wens van mij om jeugdprins van de Lemkes te worden. Ik liep vroeger al met mijn opa in de optocht mee en ik keek altijd naar de jeugdprins en prinses. Dat wilde ik ook! Dit jaar werd ik gevraagd door het bestuur. Ik was al lid van de Jeugdraad van Elf.
Ik vind het niet moeilijk om prins te zijn. Ik kom nu op veel feestjes en soms moet ik een toespraak houden. De mensen van de vereniging helpen me om een toespraak te bedenken. Gelukkig ben ik niet verlegen.
Ik verheug me er heel erg op. Vooral op de optocht om op de wagen te staan in de Kinderoptocht. De Kinder Bonte Middag is heel erg leuk. Een goede vriend van mij is mijn adjudant, dat is Wouter. Ik vind het ook nog leuk om te vertellen dat Nina van een tweeling is en ik heb zelf tweelingzusjes, (Lina en Nena). Ze zijn vijf jaar. Met vastelaovend gaan we soms best wel laat naar bed. Maar ’s morgens kunnen we gewoon uitslapen omdat we vakantie hebben. Wij beginnen pas ’s middags. Andere jaren ging ik altijd met mijn vader en een vriend van hem naar de Zoepkoel in Venlo maar Horn is ook heel gezellig met Vastelaovend. Er is alle drie de dagen iets voor kinderen te doen.
Ik wil wel nog even zeggen dat we dit jaar een heel leuke grote prins van de Sjaopsköp hebben!

Nina: Ik werd ook gevraagd en voordat iemand iets kon zeggen had ik al ‘ja’ gezegd. Ik draag een jas zoals ook de grote prins aan heeft en in plaats van een broek, heb ik een rokje aan. Blauw met zilver. Ik heb het al gedragen tijdens het prins en prinses uitroepen. Toen was ik wel zenuwachtig. We moesten samen uit een schilderij springen door papier dat er voor zat.
Steef en ik zijn vrienden. We zitten bij elkaar in de groep op school. Op school vinden ze het ook leuk. Ik denk dat iedereen wel prins of prinses wil zijn.
Andere jaren vier ik Vastelaovend met papa en mama en Famke. Dan gaan we naar café’s in Horn.
Ik hou ook toespraken. Dat doen Steef en ik om de beurt in het dialect. Steef en ik spreken thuis dialect. Dus dat is wel gemakkelijk. Mijn tweelingzusje Famke is mijn adjudante. Een fotograaf maakt foto’s. Mensen van de vereniging ook en papa en mama ook. Onze spreuk hebben we samen met de mensen van de vereniging bedacht en de proklamasie hebben we zelf bedacht. Dat zijn elf dingen die over ons gaan.

Onze spreuk is: Estebleef Nina en Steef