Het gezin Van Rey-Mevissen

Jos, Danny, Jimi en Valerie vormen samen een gezinnetje. Op 20 oktober is Valerie het clubje komen versterken. Jimi is nu de grote broer van 2 jaar.

Hoe komen jullie aan de naam Valerie?

Danny: “Deze naam is er eigenlijk langzaam ingeslopen. Ik vind het een hele vrouwelijke, klassieke naam in tegenstelling tot mijn naam. Er zijn ook mannen die Danny heten. Ik hou niet van afkortingen wat tegenwoordig een trend is.”
Jos: “De doopnamen van Valerie zijn Cornelia Maria.”

Waarom doopnamen?

Danny: “De moeder van Jos heet Cor en mijn moeder heet Marianne. Jimi heeft de doopnamen van de beide opa’s. Heel traditioneel. We laten Valerie ook dopen en de peetoom is een vriend van Jos en mijn neef en de peettante is een vriendin van mij.”
Jos: “Marc en Sandra waren vereerd dat ze gevraagd werden. We hebben afgesproken dat het peter/meterschap geen verplichtingen met zich mee brengt. We zien het niet zo zwaar.”

Wat vindt Jimi van zijn zusje?

Danny: “Hij is totaal niet jaloers. Hij wil de baby aaien en knuffelen. Hij is heel zorgzaam voor haar.”

Vertel iets over de bevalling?

Danny: “Jimi is met de keizersnee geboren en dus moest ik weer in het ziekenhuis bevallen. Toen bleek dat Valerie een infectie had en zij moest een week in het ziekenhuis blijven en ik bleef natuurlijk bij haar. Dat liep dus anders dan gepland maar we zijn enorm verwend in het ziekenhuis. Ik had een eigen kamer en eigenlijk was het heel gezellig.”
Jos: ‘Ik mocht blijven slapen als ik dat wilde, ik mocht mee eten en was altijd welkom.”
Danny: “De verpleging was helemaal geweldig. Ondanks dat ze het heel druk hadden, waren ze heel geduldig en vriendelijk en zorgzaam.”
Jos: “De verpleging moet echt heel hard werken maar ze bleven gezellig en leuk. Groot compliment!”
Danny: “We gaan nog vlaai brengen om te bedanken voor mijn mooie kraamtijd.”

Hoe wonen jullie?

Jos: “Wij wonen in Asenray in een oud pand. Heel landelijk met een grote tuin. We zijn ook landelijk ingericht. Oude spullen en ook nieuwe. Gewoon gezellig.”
Danny: “We hebben dezelfde smaak maar Jos laat me heel vrij met de inrichting. We blijven hier nog lang wonen maar ik kan me voorstellen dat als de kinderen tieners zijn, dat we in de stad gaan wonen.”

Hebben jullie ideeën over de opvoeding?

Jos: “Ik denk dat het gaat met vallen en opstaan. We zijn geen controlefreaks, we leren door ondervinding. Een vrije opvoeding vind ik te ver gaan maar de kinderen krijgen alle kansen om zich te ontwikkelen.”
Danny: “Als de kinderen maar gelukkig zijn in wat ze doen. Welke studie of werk maakt niet uit. Ik moet wel consequent zijn. Dat vind ik soms moeilijk. Niet negen keer nee zeggen en de tiende keer ja.”