Douwe Zijlstra

Douwe Zijlstra (24) woont in Utrecht maar vierde de tweede jaar Vastelaovend in Roermond. Aan zijn naam kun je al zien dat hij niet van ‘hier’ is. Hij werd meteen omgedoopt en heet nu ‘Duuje’. 

Waarom Roermond?

“Mijn studie- en huisgenoot, Stan, heeft familie in Roermond. Zijn enthousiaste verhalen over Vastelaovend vielen bij mij in goede aarde. Ik hou van feestjes en ik wilde het spel wel eens mee maken. Vorig jaar was ik er voor het eerst bij en dit jaar zijn we op vrijdag naar Roermond gekomen. Stan en ik en nog twee vrienden en de vader van Stan die een soort prins is in Roermond.”

Wat bedoel je met een ‘soort prins’?

“De familie van Stan heeft een eigen vriendenclub met een prins, jeugdprins en nog veel meer. Vorig jaar voelde ik me meteen opgenomen in deze club. Ik heb het me gewoon laten overkomen. Het was ontzettend gezellig. Dus dit jaar wilde ik weer en volgend jaar ook weer.”

Waar komt jouw familie vandaan?

“Mijn moeder komt uit Overijssel en mijn vader uit Brabant. Ik heb wel carnaval gevierd in Brabant.”

Hoe heb je de dagen doorgebracht?

“We hadden een vast verzamelpunt bij de familie van Stan. Iedereen kwam daar rond 12 uur ontbijten met spek, eieren, balkenbrij en ‘kaai sjottel’. Het eerste biertje, o nee, ik moet pilsje zeggen, volgde dan al snel. De stemming steeg met het aantal genuttigde pilsjes. We schminkten elkaar en het werd elke dag mooier! Daarna gingen we de stad in en ’s avonds gingen we weer eten in ons ‘clubhuis’. Heerlijk ‘zoer vleis’ of een enorme pan pasta. Daarna weer de stad in tot sluitingstijd om een uur of drie. ”

Gingen jullie naar de kroeg?

“Ik heb een groot aantal kroegen van binnen gezien. We zijn ook naar de receptie van de prins van de Uilen (Uule) geweest. Een hoogtepunt vond ik wel de ‘Statie Festatie. 's Avonds uitgaan vond ik het leukste, vooral als mensen verhalen vertelden over hun ervaringen.”

Hoe was je verkleed?

“In deze club is het traditie dat de mannen die voor het eerst mee doen, verkleed gaan als vrouw met pantys en een mooi jurkje. Voor mij was vorig jaar de eerste keer maar het dragen van een mooi jurkje is me zo goed bevallen dat ik dit jaar een nog mooiere jurk heb gekocht. Ik had het wel koud, het was een mouwloos jurkje en heel kort.”

Kon je wel alles verstaan?

“Dat viel wel mee, meestal kon ik zo ongeveer volgen waar het over ging. Stan legde alles goed uit. Ik voelde me nooit een vreemde (Hollander) maar ik hoorde er echt bij. Er zijn enkele regels die je moet weten, bijvoorbeeld geen Hollandse liedjes zingen zoals ‘Er staat een paard in de gang’. Dat is een doodzonde!”