Lonneke Notermans

Lonneke Notermans (36) woont naar volle tevredenheid in Maasniel met man Rik en zoon en dochter in een vrijstaand huis.

Vertel iets over het type huis?Lonneke: “Het is een vrijstaand huis, gebouwd in begin van de jaren ‘50 van de vorige eeuw. De tuin is niet heel erg groot maar voor ons groot genoeg. Wij kochten het van de eerste bewoner en de inrichting was toch wel gedateerd.”

Vertel iets over de straat?“In de straat liggen diverse soorten huizen, vrijstaande huizen, twee onder een kap, rijtjeshuizen en ook flats. De bewoners zijn heel divers en van alle leeftijden. Gezinnen, alleenstaanden, stellen zonder kinderen, senioren en ook mensen uit andere culturen. Dat maakt dat een straat leeft. Er wonen kinderen van dezelfde leeftijd als onze kinderen ook jongeren die weer babysitten bij onze kinderen. Vooral in het gedeelte waar wij wonen is het heel gezellig met de buren onderling.”

Waarom hebben jullie voor dit huis gekozen?“Omdat het een rustige straat is qua verkeer. Wij woonden hiervoor ook in Maasniel maar in een straat waar veel verkeer was. Dat is niet prettig met kleine kinderen. Maar ook het feit dat het een vrijstaand huis is. Je hoeft dan veel mindere rekening te houden met buren wat geluidsoverlast betreft. Daarbij kun je rond je huis lopen. Een vrijstaand huis is toch een wens van veel mensen.”

Beschrijf het huis eens?“We hebben een grote woonkamer. Ooit is door de vorige bewoner de keuken bij de kamer getrokken en een nieuwe keuken aangebouwd. In de keuken is genoeg ruimte voor een eettafel. Boven hebben we twee ruime slaapkamers, een kleine kamer en een kleine badkamer. We hebben de zolder opgeknapt zodat daar eventueel later iemand op zolder kan slapen. Nu willen de kinderen nog graag samen op één kamer.”

Hebben jullie veel verbouwd?“Er zat een bruin-groene keuken in! We hebben natuurlijk alle schrootjes er uit gehaald. Verder alles geverfd in onze kleuren. Wij hadden ons vorige huis helemaal opgeknapt toen dit huis te koop kwam. Het eerst wat ik dacht toen we gingen bezichtigen was: ‘o nee, niet wéér opknappen!’ Maar we waren meteen verliefd op de locatie en het huis. Omdat het zo gedateerd was, maakte het voor ons betaalbaar. We hebben het huis in een recordtijd, tijdens onze vakantie, opgeknapt. Rik en ik zijn allebei handig, dat scheelt.”

Hebben jullie allebei dezelfde smaak?“Laat ik zeggen: we zijn naar elkaar toegegroeid. In ons eerste huis waren daar wel flinke meningsverschillen over. In dit huis hebben we het meteen goed gedaan. Onze ideeën verschilden bijvoorbeeld in hoe een ruimte ingedeeld moest worden. Ik wil het niet heel erg strak modern, meer een mengelmoesje van stijlen. We waren het helemaal eens over de houten vloer. Dat geeft meteen sfeer.”

Blijven jullie voorlopig daar wonen?“Ja, zeker. Ik zeg niet dat we nooit gaan verhuizen. Je weet maar nooit! Ik ben Roermondse maar Rik komt uit Voorburg bij Den Haag. We hebben een tijdje daar gewoond maar ik had heel erg heimwee. Rik moest wel wennen aan de mentaliteit van de Limburgers maar hij vind het nu prima om hier te wonen. Het is wel zo dat hij nog altijd als ‘de Hollenjer’ wordt gezien. We hebben daar geen last van. Het is gewoon zo!”