Patricia Deckers-Daemen

Patricia Deckers-Daemen, jurist-mediator, heeft op diverse plekken op de wereld gewoond. Een oud spreekwoord luidt: ‘Wie ver reist, kan veel verhalen’ en vertellen dat kán Patricia! 

Waar heb je zoal gewoond?

“Wij wonen nu in de kern van Maasniel en ik woon daar met tussenpozen sinds mijn kindertijd. Met mijn gezin heb ik in Sjanghai en in India gewoond voor het werk van mijn man. Voor mijn studie Rechten heb ik in 1980 een jaar in Parijs gewoond en 1982 ben ik voor een half jaar naar New York gegaan. Daarna een aantal jaren in Roermond doorgebracht en in 2000 ben ik met mijn gezin naar Emmen verkast. Dat was heel bijzonder. Als je naar China gaat, verwacht je een cultuurshock maar dat verwacht je niet in Emmen. Het is een hele andere wereld (streng gereformeerd) maar wij hebben het daar heel leuk gehad. Onze twee zonen (toen 15 en 16 jaar) stonden aanvankelijk op hun achterste poten. Mijn man en ik hebben toen gezegd: het gebeurt wel vaker in je leven dat je moeilijke dingen meemaakt. Nu kun je mooi oefenen! Dat hebben ze positief opgepakt. Het was voor ons alle vier een gouden tijd. Na vier jaar Emmen zijn we in China terecht gekomen, in Shanghai. Zonder kinderen omdat ze allebei studeerden in Nederland. We hebben ons huis in Maasniel altijd aangehouden en dat bleef ook de basis van de jongens. Na vier jaar zijn we naar zuidoost India vertrokken en daar hebben mijn man en ik een jaar gewoond.” 

Hoe was dat als familie om zover van elkaar te wonen?

“Onze zonen met hun vrienden bezochten ons vaak in Shanghai en in India. Wij woonden hartje stad in Shanghai. Er woonden meer expats met kinderen die elders studeerden. De jongste kwam een keer doodgemoedereerd met een tas met vuile was alsof we naast de deur woonden. Het was hun thuis geworden. Toen gingen we in India wonen. Ik was niet bang maar het is wel gevaarlijk daar. Ik kon niet alleen op straat lopen. In 2010 zijn we terug gekomen naar Nederland, naar Maasniel.”

Beschrijf jullie thuiskomen?

“We zijn teruggekomen met gemengde gevoelens. We hebben veel meegemaakt, in positieve en in negatieve zin in deze tien jaar afwezigheid. Wij hebben geleerd dat het op andere plekken ook heel goed leven is en dat je geluk achter je voordeur zit. Het is onze absolute wens om weer in Maasniel te wonen maar ik heb wel moeten wennen. Of we blijven, dat weten we nog niet!

Hoe zat het met je werk?

“Ik heb altijd een full-time baan gehad. Tegenwoordig heb ik een eigen praktijk als jurist-mediator. In China heb ik samen met vriendinnen een reisorganisatie opgezet, World of Noodle. Deze organisatie is heel goed gaan lopen. We lieten de ‘achterkant’ van Shanghai zien. Een kant die toeristen niet zouden vinden. Ik zocht naar deze verborgen plekken op mijn mountain bike. Ons aanbod varieerde van gokpaleizen tot kleine musea of een ontmoeting met een bijzondere violist en nog veel meer. We kregen geregeld politieke en zakelijke gasten uit Nederland. De stad was in die tijd booming.”

Hoe heb je de tijd in India ervaren?

“Het verschil met Shanghai was groot, van een metropool naar het platte land. Geen expats maar het was ook een hele leuke tijd. In Puné was een vrouwenafdeling van de Rotaryclub. Deze nam leden met een eigen bedrijf. Dus heb ik me daar aangemeld. Deze club organiseerde veel en het voordeel is dat iedereen in India Engels spreekt. Dus ik kon contact maken met heel veel mensen. In China was dat niet het geval omdat we elkaar niet konden verstaan. Trouwens je kunt het Chinese volk en het Indiase niet met elkaar vergelijken. Het is een verschil van dag en nacht. Indiërs zijn alleen maar spiritueel, daar draait alles om. Wichelroedelopers, kaartenleggers, astrologen. Niets is wat het lijkt. Maar ze trekken je een poot uit waar je bij staat. Dat doen Chinezen ook maar zij onderhandelen wel met je. Je krijgt een echte kans! In India wonen heel veel volkeren en het ene volk praat niet met het andere. Heel veel ruzies tussen de geloven. Daarbij alle kastes die niets met elkaar te maken willen hebben. Wij als blanken stonden boven de kastes. Als ik in de rij stond voor de kassa bij de supermarkt, ging ik altijd vóór. Dat voelde heel ongemakkelijk. Er was geen ontkomen aan, het moest.”

Vertel over je huis in Maasniel?

“Het is een vrijstaand huis en we hebben het helemaal naar onze smaak verbouwd en ingericht. Er is een heerlijke tuin voor en achter. We zijn ooit met twee koffers vertrokken en we zijn teruggekomen met een enorme container spullen. Veel grappige, gekke dingen. Ik heb terracotta krijgers op manshoogte, hele leuke schilderijen van bijvoorbeeld de laatste keizer van China. Ook bureau’s, kasten, veel Chinese serviezen, vazen. Mijn man en kinderen vonden het helemaal niets maar inmiddels willen de kinderen wel dingen hebben. Maar nee, ze blijven waar ze zijn. Je kunt deze spullen niet zomaar in een huis zetten. Ik let op de kleur van de wanden zodat het een mix is van heel modern afgewisseld met die leuke objecten uit de verschillende landen. Ik woon zo graag in Maasniel omdat hier het beste van twee werelden bij elkaar komt. Het fijne, karakteristieke van een dorp en toch alle voorzieningen in de buurt.”