Vrede op aarde

Beste Fiena,

Het is gelukt! Ik krijg mijn familie in één ruimte, aan één tafel. Een wens die ik al vele jaren koester. Al eerder geprobeerd maar nooit gelukt. De reden daarvoor is dat er diverse familieleden niet door een deur kunnen. Tenminste dat vinden ze zelf. Ik vind dat niet. Het moet gewoon kunnen.

Inmiddels bestaat mijn familie uit 18 personen inclusief de kinderen. Het betreft onze ouders, mijn broer en zussen en hun kinderen en mijn gezin. Ik heb ze dit jaar uitgenodigd in mijn huis voor een soort van kerstdineetje. Ik heb geen ‘nee’ geaccepteerd. Schoorvoetend hebben ze toegestemd mits...

Er aan een aantal eisen zou worden voldaan. Diverse mensen willen persé niet naast een bepaald familielid zitten. Oké, daar hou ik rekening mee. Ik heb bedacht dat ik tussen deze gasten een kind plaats. Als een schild en naar ik hoop niet als boksbal. Ik moet ook opletten dat mensen die een slechte relatie hebben, niet tegenóver elkaar zitten. Een laatdunkende of afkeurende blik kan genoeg zijn om de zaak te laten escaleren. De tafelschikking is dus van essentieel belang. Op papier schuif ik met personen van her naar der. Ik kom er nog niet helemaal uit.

Daarbij is het zaak om een uitgekiend menu op tafel te zetten. Niemand mag denken dat er geen rekening met haar of hem gehouden wordt. De een lust dat niet en de ander dit. Er zijn mensen met allergieën en vegetariërs. Ik besteed aandacht aan iedereen en heb al een lijst van gerechten samengesteld. Daar word ik ietwat duizelig van. Hoe krijg ik dit allemaal op tafel?

Verder maak ik een lijstje van ‘veilige’ onderwerpen van gesprek. Als er stiltes vallen of als een gesprek de verkeerde kant uit gaat, kan ik ingrijpen en een ander onderwerp te berde brengen. Dit vergt wel ogen en oren op mijn rug.

Ik kan niet ontkennen dat ik last van stress heb. Maar ik heb er alles voor over om mijn familie weer bij elkaar te brengen. Fiena, volgens mij is dit een briljant idee.

Beste H,

Laat iedereen ophalen met een limousine...