Kunstenaar

Max van Haasen (60) is een bekend figuur in Roermond. Altijd te vinden bij evenementen en hij timmert ook aan de weg op muzikaal gebied. Max is een kunstenaar en thuis in meerdere disciplines.

Wat doe je precies voor je vak?

Max: “Normaal gesproken maak ik grafiek. Dat bestaat uit lino’s. Ik snij in linoleum mijn voorstellingen uit. Wat overblijft is de hoogte, (hoogdruk) zoals de oude manier van boekdrukken. Ik beperk mijn aantal afdrukken tot ongeveer 14 stuks. Ik werk op papier met diverse kleuren inkt. Maar ik ben tegenwoordig ook bezig met drie dimensionale objecten.”

Op welke manier druk je het werk?

“Ik doe alles met de hand. Ik druk het papier heel gelijkmatig op de lino en zo ontstaat dan een afdruk. Alle kleuren worden afzonderlijk op die manier gedrukt. Als het een groot werk betreft maak ik diverse kleine snedes en druk deze naast elkaar af op een groot papier. Zo ontstaat dan uiteindelijk een groot geheel. Het lijkt wel wat op een puzzel. Eenvoudiger is het om te werken met een grote pers maar daar beschik ik niet over. Daarom maak ik tegenwoordig voornamelijk klein werk van hoogstens 50 cm bij 70 cm.”

Waarom heb je voor deze vorm van kunst gekozen?

“Ik was gitarist en ben me gaan omscholen. Ik heb op de Jan van Eijck Academie gezeten in Maastricht. In 1981. Ik was toen 32 jaar en kreeg deze opleiding door middel van de Ballotage Commissie van de Beeldende Kunstenaars Regeling (BKR). Gewoonlijk deed men het traject andersom, eerst de opleiding en daarna in de BKR. Ik heb het in een paar maanden afgemaakt! Daar heb ik enkele technieken geleerd zoals vlakdruk, etsen en dergelijke. Iedere dag moest ik een presentielijst aftekenen. Ik tekende en vervolgens ging ik meestal naar het café om de hoek. Trouwens er was niemand die mij les gaf, dat moest je zelf allemaal doen. Ik vond na enkele maanden dat ik genoeg geleerd had. Als je iets kan hoef je dat niet nog eens drie jaar te leren. Ik vond dat ik klaar was en ik vertrok!”

Hoe ging het verder?

“Op een gegeven moment hield de BKR op te bestaan waarbij de gemeente werk aan kocht. Dat ging geleidelijk. Je moest zelf zorgen dat je werk verkocht. Maar als je niets verkocht kreeg je een uitkering. Ik rekende uit dat als je fictief werk verkocht, je een hogere uitkering kreeg. Dus ik vroeg mensen om zogenaamd mijn werk te kopen. Maar de gemeente ging dat allemaal na vragen bij degene die zogenaamd werk van mij had gekocht. Deze persoon wist zelf niet welk werk het was en waar het gebleven was.. Och dat is allemaal lang geleden, ha ha!”

Waar ben je tegenwoordig mee bezig?

“Ik ben nu ook met andere technieken bezig, bijvoorbeeld ruimtelijke objecten, gecombineerd met fonteinen. Mijn uitgangspunt is dat de verhoudingen esthetisch verantwoord moeten zijn. Het resultaat moet vanuit alle positiepunten even mooi zijn.”

Maak je ook nog steeds muziek?

“Vroeger vormde ik samen met mijn vier broers de Hazy-Brothers. Wij speelden voornamelijk top 40 muziek. We traden veel op in Duitsland en heel Limburg. Ik speel nu gitaar in het Paradise Trio met Guido van der Meer (piano) en Jan Schoenmakers (contra bas). Wij treden geregeld op in ‘t `Paradies en op recepties en feesten en partijen.”