Wijkverpleegkundige

Nelly van Oost (42) straalt enthousiasme uit als ze over haar werk vertelt. Ze staat helemaal achter de aanpak. Ze mag tijd besteden aan haar cliënten en aanbieden wat zij nodig hebben.

Wat doet een wijkverpleegkundige?

Nelly: “Het belangrijkste is dat wij bij de mensen thuis komen. Wij doen voornamelijk verpleging en verzorging. Dat is heel breed. Het gaat van wondzorg tot injecties, lichamelijke verzorging enz. Het is eigenlijk altijd een kortdurende verzorging. Wij komen iets specifieks doen en vertrekken dan weer naar de volgende cliënt. Het werk kan binnen een kwartier klaar zijn maar het kan ook een uur duren. Wij bieden daarnaast terminale zorg.”

Welke zorg bieden jullie nog meer?

“Ik kom binnen bij de mensen en dan kijk ik wat er op dat moment nodig is. Als iemand bijvoorbeeld ontlasting heeft gemaakt, ga ik dat verschonen. Als de patiënt vragen heeft of gerustgesteld moet worden of iets heel anders, kan ik die hulp bieden. Ik werk voor Buurtzorg, een tamelijk nieuwe zorgaanbieder, zij gaan er van uit dat de cliënt voorop staat.”

Wat is Buurtzorg?

“Buurtzorg is een zorgaanbieder en nog niet zo bekend in deze regio. Het bestaat in deze regio pas een jaar. Vanaf november is er ook een team van zes collega’s in Roermond werkzaam. Deze zorgaanbieder wil het kleinschalig houden. De teams zijn nooit groter dan twaalf collega’s. Cliënten willen niet steeds andere mensen over de vloer. Wij hebben voornamelijk met 60-70-80plussers te maken. Deze twaalf collega’s hebben bijvoorbeeld twintig cliënten. Bij terminale cliënten houden we het team nog kleiner.”

Hoe gaat het als ook deze zorggroep groter wordt?

“Wij houden onze grens van twaalf collega’s en twintig cliënten aan. Worden dat meer cliënten in een regio, splitsen we de groep op in twee of meer groepen cliënten met een eigen team wijkverpleegkundigen. Ik werk zelf in Maasgouw, dus Maasbracht, Beegden, Echt, Stevensweert. In de rest van Limburg zijn er ook al diverse teams.”

Hoeveel cliënten bezoek je op een dag?

“Dat is verschillend en dat is afhankelijk van de indicatie door CIS, het onafhankelijke orgaan dat beslist wat een cliënt nodig heeft aan zorg. Maar stel iemand is erg in de war en er is geen mantelzorg. In dat geval kan ik me voorstellen dat ik mee ga om boodschappen te doen. Het is voorgekomen dat een cliënt heel snel achteruit ging en terminaal werd. Het was inderdaad een heel complex geval. Mijn collega’s en ik hebben toen buiten de dagzorg van vier zorgmomenten, zelfs de nachtzorg opgevangen.”

Wat maakt dit werk voor jou zo prettig?

“Het feit dat het niet zo is dat we een cliënt verzorgen en meteen weer naar de volgende cliënt moeten omdat er nog tien cliënten wachten. Ik mag de tijd nemen voor een praatje als daar behoefte aan is. Ik heb voor dit werk gekozen omdat ik iets met mensen wilde doen. Ik heb eerst iets in de kunst gedaan, maar dat was het toch niet voor mij. Daarbij heeft gezondheidszorg altijd in mijn achterhoofd gespeeld. Ik heb toen een week meegelopen bij de opleiding HBO Verpleegkunde en alles viel op z’n plaats. Dát was het gewoon voor mij en dat is het tot op vandaag. ”