De meeste mensen hebben een huisarts. Soms een half leven lang dezelfde arts. Je huisarts kent al je kwalen en mankementen, maar ook je familieomstandigheden. Je hoeft niet steeds alles uit te leggen. Dan is het vaak heel vervelend als een huisarts met pensioen gaat. Krijg je een wildvreemde aan je bed. Hij of zij kent jou niet en andersom. Dat is wennen. Het Woonblad hield een kleine enquete en vroeg: Voelt u zich thuis bij uw huisarts? Carien 71 jaar: Ja, ik voel me heel erg bij hem op mijn gemak. Ik weet zeker dat hij te vertrouwen is. Gerda 53 jaar: Ik voel me wel bij hem thuis maar ik ben al heel lang op zoek naar een andere huisarts. Mijn huisarts weet naar mijn gevoel te weinig. Kim 32 jaar: Ik heb een hartstikke leuke huisarts, heel lief en heel capabel. Ik zal niet gauw met grote vrouwenproblemen naar hem toe gaan. Maar dat is meer omdat het een man is. Igor 31 jaar: Ik kom al vanaf dat ik een kind van vijf was bij deze huisarts. Ik denk dat er dan vanzelf een soort relatie ontstaat. Alfred 35 jaar: Ik vertrouw hem helemaal. Noa 8 jaar: Het is een leuke dokter. Hij onderzoekt mij en hij maakt grapjes. Maria 55 jaar: Hij neemt de tijd. Hij is nooit gehaast en hij kan goed luisteren. Jo 70 jaar: Er bestaan geen goede artsen meer. Het zijn allemaal boekhouders. Renée 55 jaar: Ik kom zelden bij de huisarts. De enkele keren dat ik daar geweest ben vond ik prima. Misschien omdat ik op dezelfde dag geboren ben als zijn vrouw? Joke 42 jaar: Hij weet altijd wie ik ben en ook mijn achtergrond kan hij zo uit zijn mouw schudden. Ik kom al heel lang bij hem maar gelukkig niet vaak. Patricia 21 jaar: Ik ken hem alleen van een griepje. Hij schrijft een recept en dat is het. Janine 49 jaar: Toen mijn moeder stervende was, heeft hij ons heel fijn bijgestaan. Hij kwam iedere dag. Hij was een grote steun. Bas 31 jaar: Wil ik niks mee te maken hebben. Pieter 39 jaar: Hij moet op tijd doorsturen naar een specialist. Dat doet mijn huisarts, dus ik ben tevreden.