De vraag van de week

Een kleine enquête. Tien personen tussen 10 en 100 jaar geven antwoord op de vraag van de week. Een vraag levert tien interessante antwoorden op.
Wat is het verhaal achter uw naamgeving?
Door
Mar-Li Wingens
7 oktober, 2004

Nomen est omen. De naam is een voorteken. Bent u blij met uw naam? Past hij bij u? Waarom heet u zoals u heet?

Oda 55 jaar: Ik werd als vierde geboren in ons gezin. De verpleegster die hielp bij alle bevallingen heette Oda. Mijn moeder heeft mij naar haar vernoemd.

Jacques 61 jaar: Ik ben genoemd naar mijn vader die heette Jacob. Hij heette naar mijn overgrootvader.

Lilian 71 jaar: Mijn ouders waren in de jaren dertig fan van Lilian Harvey, de filmster. Daarbij vonden zij Lilian een mooie naam. De ambtenaar waar bij mijn vader mij aan kwam geven zei dat hij de Heilige Lilian niet kende. Waarop mijn vader zei: “Ik ook niet, ze moet allang dood zijn.”

Angelique 54 jaar: Mijn moeder wilde mij Ruth noemen. Maar een tante die geen kinderen had wilde graag peettante worden. Dat was tante Angelique uit Antwerpen. Ik ben altijd blij geweest met mijn naam. Op school was ik de enige die zo heette.

Iben 25 jaar: Mijn moeder zag op een camping in Zweden een leuk blond meisje met vlechtjes dat Iben heette. Zo’n kind wilde zij ook hebben. Ze zegt altijd dat ik precies zo’n kind geworden ben.

Annemie 54 jaar: Mijn oma heette Anna en mijn moeder Maria. De familie van mijn moeder noemt mij Annemarie. Verder noemt iedereen mij Annemie.

Doortje 52 jaar: Ik heet naar tante Dora en ik vind dat die naam helemaal niet bij mij past.

Bram 36 jaar: Ik heb geen doopnamen. Dat vind ik jammer. Het klinkt veel deftiger om een aantal voorletters te hebben. Ik heb er maar één.

Tiny 60 jaar. Mijn zussen heten Riny en Fieny. Wij heten dus eigenlijk alledrie Catharina. Mijn ouders hadden blijkbaar niet zo veel fantasie.

Kitty 69 jaar: Ik heet eigenlijk Toos. Dat heb ik altijd een rot naam gevonden. Toen ik ongeveer 20 jaar was heb ik mijn naam veranderd in Kitty. Iedereen noemt mij Kitty. Toos is vergeten.

Elke 34 jaar: Ik ben heel erg tevreden met mijn naam. Het is een korte naam, je kunt er niets aan veranderen en Elke komt niet heel veel voor.

Nelly 57 jaar: Ik ben naar de ongetrouwde zus van mijn vader vernoemd. Zij woonde bij ons op de boerderij. Ze was heel erg lief.

Deel dit artikel

Lees volgende De vraag van de week
Wat betekent uw huisdier voor u?
Lees volgende artikel
Slavenarbeid