Beste Fiena,

Mijn leven en het leven alle mensen, bestaat voornamelijk uit wennen aan nieuwe situaties. Het begint al dat je als klein kind afscheid moet nemen van je moeder en vader en naar een opvang moet. Alles wordt anders. Goed, daar wen je snel aan. Maar ik denk niet dat je dit als kind zo bedacht zou hebben als je inspraak had gehad. Daarna wordt alles nog gecompliceerder als je naar school moet. Het moet…dat is al niet prettig. Je dagindeling ligt vast, Daar valt niet aan te tornen. De schooltijd duurt vele jaren en je groeit daarin mee. Meestal! De studententijd of werk en leren doet zijn intrede. Je bent verantwoordelijk voor je inkomen en moet het daarmee maar uitzingen. Meestal (vaak) loopt het mis met de financiën. Je geeft te veel uit en je krijgt te maken met de bank, leningen, deurwaarders en wat dies meer zij. Het echte leven is begonnen en je went aan rode cijfers op je bankafschriften. Je hebt een baan nodig en moet je in bochten wringen om er een te krijgen en te houden. Je bent net gewend aan een baan of de zaak gaat failliet of je past niet in het team of de bezuinigingen spelen een rol. Je moet op zoek naar een andere baan. Als je die vindt, is het ook weer wennen. 

Je ontmoet de ware liefde en gaat samenwonen of zelfs trouwen. Trek daar maar enkele jaren voor uit om daar aan te wennen. Kinderen brengen je hele leven alweer in de war. Heb je eindelijk een manier gevonden om samen in een huis te verblijven zonder grote complicaties, slaan de kinderen hun vleugels uit. Een moeilijke periode volgt en het lege nest syndroom laat zich voelen. Dat gegeven kun je nog tegenhouden als je aan een tweede leg begint. Maar of dat nog bij je ouder wordende geest en lichaam past is maar de vraag. 

Op bepaalde leeftijd worden je lichamelijke en geestelijke mogelijkheden beperkter. Dat is zuur, heel zuur en moeilijk te accepteren. Veel activiteiten zijn niet meer mogelijk. Je kunt geen bergen meer beklimmen, niet meer diepzeeduiken, de wereld rond fietsen of lopen, je benen niet meer in je nek gooien. Het gaat geleidelijk, sluipend. Op een dag is het zover. Er moet een traplift in je huis geplaatst worden, de badkamer moet aangepast worden, een rollater komt in huis, de auto wordt verkocht en er komt geen andere meer voor in de plaats. Verzet heeft geen zin, je zult er aan moeten wennen.

Beste L.

Stapje voor stapje, voetje voor voetje.