Beste Fiena,
Het begon al toen ik nog een kind was, ik maakte niet de juiste keuzes. Of het nu de keuze was van het ijsje (vanille, aardbeien of chocolade) betrof, ik koos het verkeerde. Mijn vriendinnetje had altijd het lekkerste ijsje. Het kon ook zijn dat mijn moeder voorstelde om naar de speeltuin of naar het zwembad te gaan. Als ik voor het zwembad koos, regende het en als ik voor de speeltuin koos, was het 35 graden. Als ik kleding mocht uitzoeken, zat ik er helemaal naast. Klasgenoten keken raar op van mijn outfit en ik hoorde er om die reden niet bij. Ik ging me steeds onzekerder voelen. Het gevolg was dat ik niets meer durfde te beslissen. Wanneer dat gevoel er in geslopen is, kan ik niet goed aangeven, Ineens was het er. Ik beslis niets meer zelf. Ik kijk wat anderen doen en dat doe ik dan ook. Het vreemde van het geval is dat anderen wel complimenten krijgen over hun goede smaak en ik nooit. Daar let ik namelijk goed op. Als een vriendin opvalt door de mooie blauwe jas, dan koop ik ook zo’n soort jas. Niemand die zegt dat deze jas mij zo goed staat of dat de kleur zo mooi bij mijn ogen staat. Niets daarvan. Is eigenlijk ook niet mogelijk omdat ik bruine ogen heb. Had ik dan een bruine jas moeten kopen?
Ik heb ongeveer dezelfde inrichting in huis als mijn buren en toch is het anders. We hebben hetzelfde huis en bijna dezelfde meubels en toch is het bij de buren gezellig en bij ons niet. Vanwege de mooie verhalen van een nichtje over een reis naar Egypte, ging ons gezin ook naar Egypte. Wij hebben niets gezien van wat zij zagen en meemaakten. Het was totaal geen succes. Mijn man kon niet tegen de warmte, voor de kinderen was het saai omdat er geen andere kinderen waren. Ik hou helemaal niet van woestijn.
Nu heb ik me aangemeld bij de tennisclub omdat een vriendin ook tennist. Zij vertelt altijd zo leuk over dat tennissen, eigenlijk over het gezellig samenzijn na het tennissen met vriendinnen. Het leek me ook leuk om mooie tenniskleding aan te schaffen en nonchalant met een tennisracket over mijn schouder te lopen. Het is weer een misser. Ik heb tennisles waarin ik me moet uitsloven om een bal te raken. Ik tennis op een uur dat er geen gezellige vrouwen aanwezig zijn. Ik zit in mijn dooie eentje koffie te drinken. Mijn outfit klopt ook niet helemaal volgens mij. Mijn vriendin was er in ieder geval niet enthousiast over, het is niet het juiste merk. Mijn man valt gelukkig wel in de smaak bij mijn vriendinnen. Hij is eerlijk en ziet er goed uit. Hij werkt hard en wil graag met mij en de kinderen dingen samen doen. Hij zegt dat hij heel blij met mij is. Onze kinderen zijn geweldig maar ja, die heb ik niet gekozen maar gewoon gekregen. Mijn vriendinnen zijn allemaal minstens voor de tweede keer getrouwd. Fiena, wat moet ik doen en om te zijn zoals andere vrouwen?
Beste G,
Blijkbaar heeft u wel de juiste man gekozen, dus let goed op uw man als uw vriendinnen in de buurt zijn.