Fiena

Uit het leven gegrepen. Niets menselijks is Fiena vreemd. Problemen, dilemma’s of levensvragen? Fiena probeert je aan het denken te zetten. Je kunt met het antwoord iets doen of naast je neerleggen. Het is soms verrassend en soms niet wat je wilt horen. Maar wel altijd eerlijk.
De pot en de ketel
Door
Fiena
21 september, 2012

Beste Fiena,

Als ik heel eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik geen goede huisvrouw ben. Ik ben slordig, ik poets nauwelijks, eigenlijk helemaal niet. Een geweldige hulp komt iedere veertien dagen alles blinkend schoon maken. Dat doet ze op een manier zoals ik het haar niet na doe. Daarbij is ze pas 25 jaar. Toch heeft ze het inzicht van een dame op leeftijd die gepokt en gemazeld is omdat ze veertig jaar ervaring heeft. Ze heeft haar eigen systeem en daar bemoei ik me niet mee. Zij weet wanneer de ramen een beurt moeten hebben of de keuken gesopt moet worden. Ik weet dat soort dingen niet. Echt niet! Als ik begin met iets heel goed schoon te maken, denk ik halverwege al dat het goed genoeg is. 

Door de jaren heen heb ik wel opgemerkt dat iedereen een of meerdere zwakke punten heeft. Bij mij zou je (als ik mijn hulp niet had) spinnenwebben vinden, de keukenkastjes- en laden zouden niet schoon zijn en mijn portiek zou hoognodig gedweild moeten worden. Mijn kledingkast is altijd een rommeltje. Ik gooi de was ongestreken en opgefrommeld op de planken. Heel af en toe ruim ik (half) op. 

Ik zie dat andere mensen, ook als zijn het nog zo’n keurige huisvrouwen, ook hun zwakke punten hebben. Ik zie het gewoon. De een zou wel wat vaker kunnen stoffen, de ander heeft haar paperassen niet op orde en een volgende heeft een lege voorraadkast. 

Van de andere kant ben ik dan weer heel penibel. Op mijn aanrecht staat de afwas altijd keurig gestapeld. Het is nooit een zooitje. Het is wel zo dat ik de vaat rustig drie dagen de vaat laat. Maar het stoort niet omdat het porselein van etensresten ontdaan en afgespoeld aan een kant van het aanrecht staat. Vriendinnen van mij menen te moeten afruimen als zij bij mij gegeten hebben. Het resultaat is chaos in de keuken. Overal staan borden met bestek, vieze servetten en restjes van het een en ander. Alles staat door elkaar, her en der staan glazen, koffiekopjes en pannen met wat er over is met de lepel er nog in. Ik heb me steeds afgevraagd hoe dat mogelijk is dat keurige dames zo’n puinhoop maken. Ik denk dat ik het nu weet. Ze koken over het algemeen niet voor tien personen. Ze zijn gewoon de kluts kwijt en weten niet meer waar naar toe met alle servies, potten en pannen. Het is hun dus vergeven!

In mijn huis is het zo dat mijn visite zich voornamelijk zelf van koffie en sterke drank voorziet. Ze weten waar de koelkast staat en de glazen en kopjes. Ik wil niet steeds bedienen. Ik krijg heel veel bezoek, de hele dag door. Dat is fijn en ik zou niet anders willen. Maar één ding zie ik niet door de vingers. Als zij menen de flessen rode en witte wijn steeds naar de keuken te moeten brengen na de glazen gevuld te hebben. Dat doet mijn gastvrouwenhart pijn. Bij mij staan de flessen wijn op tafel en een ieder schenkt zijn glas vol als het leeg is. Is dat te veel gevraagd?

 

Beste S,

Weet u wel zeker dat uw vriendinnen keurige dames zijn?

Deel dit artikel

Lees volgende Fiena
Alles went
Lees volgende artikel
Marianne Greenall