Beste Fiena,
Het is weer zover! We moeten weer op vakantie. Een jaarlijks terugkerend fenomeen. Ik zie er als een berg tegenop. De vakanties op zich zijn niet onaardig maar de tijd vóór de vakantie is gruwelijk. Ook als we dan weer terug zijn is een heksenketel. Alle reserves die eventueel opgebouwd zijn, zijn weer helemaal weg. Mijn man en ik gaan ieder jaar een dag of tien naar verre oorden. Bijvoorbeeld Spanje, Italië of Marokko. Maar voor het zover is gaat er heel wat water door de Maas. Het begint al met mijn vliegangst. Dat verpest een heleboel. Als ik eenmaal in ‘de vlieger’ zit , is het over. Van tevoren zweet ik peentjes. Vooral als er ook nog vertraging is. Tja, dan hang je nog meer uren rond op een vliegveld. Vreselijk.
Voordat we thuis eens weg zijn hebben mijn man en ik al enkele fikse ruzies achter de rug. Te beginnen met het doel van de reis. Daar verschillen we altijd in van mening. Meestal richt ik me dan maar op hem. Daarna moeten onze huisdieren ondergebracht worden. We hebben twee honden en drie katten en een aquarium en een kanarie. Een hond kan naar een hondenpension. De andere hond is heel oud en trekt dat niet. Onze katten moeten twee maal per dag gevoerd worden. Verder worden ze aan hun lot overgelaten. Dat zit me al niet goed. Piet, de kanarie gaat naar een vriendin van mij. Dat is geen probleem. Het aquarium is een hobby van mijn man en een vriend verzorgt dat goed. Blijft de oude hond over. Met hem moet ik leuren. Hij heeft nogal wat verzorging nodig en moet ook vaker dan normaal uitgelaten worden in verband met zijn zwakke blaas. We vertrekken eind van de maand en het logeeradres van de oude hond is nog steeds niet geregeld.
Daarbij let ik een keer per week op ons kleinkind van drie jaar. Mijn dochter moet daar dus een regeling voor treffen. Dat gaat me aan het hart. Ook het werk van ons brengt stress mee. Wij hebben een eigen zaak en moeten vooruit werken. Dus de tijd van tevoren is heel erg druk. Als we terug zijn, zo mogelijk, nog drukker. Dan liggen er bergen werk te wachten dat allemaal ingehaald moet worden.
Het liefste zou ik niet meer zover op vakantie gaan maar lange weekenden weg naar een mooie stad of naar de Ardennen of de zee. Ik durf dit niet voor te stellen aan mijn man. Ik denk dat hij wél echt op vakantie wil. Dus ik sukkel maar door...
Met vriendelijke groeten,
J.
Beste J.
Doet dat vooral. Sukkel maar door en praat vooral niet met uw man. Waarom zou u dat ook doen? U zit blijkbaar helemaal niet op een oplossing te wachten?
Gr. Fiena