Beste Fiena,

Wij zijn twee vriendinnen en toevallig zitten we met hetzelfde probleem. Ik ben B. en ik werk bij een grote zorginstelling. Ik heb leuke, overwegend vrouwelijke collega’s. Daar ga ik heel goed mee om op mijn werk. Maar de collegaatjes willen meer. Ze willen ook bij elkaar komen buiten het werk. Avondjes uit eten of andere activiteiten ondernemen. En, help, soms zelfs met de partners erbij. Daar heb ik helemaal geen behoefte aan. Mijn vriend ook niet. Ik hoef de partners van mijn collega’s niet te kennen. Ik heb mijn eigen vrienden en vriendinnen. Daar onderneem ik dingen mee. Wij zitten op dezelfde golflengte. Je vrienden kun je uitzoeken, je collega’s niet. Mijn collega’s, hoe aardig ook, zijn niet mijn vrienden. Ik denk dat sommige collega’s ook zo denken maar niemand zegt iets. Ik durf er ook niet goed iets van te zeggen. Misschien vertroebelt dat onze relatie op het werk. Dat is het laatste wat ik zou willen. Mijn vriendin M. zit met een soortgelijk probleem. Zij werkt free-lance voor een grote organisatie. Daar is een vast team en vele freelancers. Zij kent alleen haar projectleidster, de secretaresse en één free-lancer. Ieder jaar hebben ze een dagje samen uit. Mijn vriendin is nog nooit meegegaan. Achteraf, als zij hoorde welke activiteiten er op het programma stonden, was ze blij met haar besluit om niet mee te gaan. Ze waren gaan kanoën of bowlen of zoiets. Ze houdt er gewoon niet van om met grote groepen iets te ondernemen. Uren in een bus met een zogenaamde grappige gids. Ze zou zich zeer ongemakkelijk hebben gevoeld. Nu is het geval dat dit bedrijf binnenkort twaalf en een half jaar bestaat. Er is een verrassing gepland en iedereen moet zich op een bepaalde dag melden in Amsterdam, een geldig paspoort meenemen en een verschoning voor een nacht! Dat is voor M. een complete nachtmerrie. Met een hele hoop vreemden op stap en nog wel twéé dagen. Heel aardig bedoeld maar zij heeft helemaal niets met haar collega’s en wil dat ook zo houden. Zij vind haar werk juist zo bijzonder aantrekkelijk omdat alles per e-mail gaat. Zij werkt volkomen zelfstandig.

Wij vragen ons af wat onze collega’s zo leuk vinden aan deze bijeenkomsten. Wij hebben helemaal geen raakvlakken of dezelfde interessen en als je ze zelfs niet kent en nooit mee werkt, wat heb je er dan aan? Wij zijn allebei heel zuinig op onze vrije tijd en willen eigenlijk niets doen tegen onze zin.

Fiena, wat raadt je ons aan?

Beste B. en M.

Een lastig dilemma. Je kunt enkele dingen doen:

1. Iedere keer een ander smoesje verzinnen.

2. Een andere baan zoeken.

3. Eerlijk zeggen dat je het niet ziet zitten.

4. Niet zaniken en meegaan

5. Met een ander idee komen.

Succes, Fiena