Mijnheer A. W. te M. heeft een bijzonder probleem:

Beste Fiena,

Mijn vrouw is een hele lieve vrouw en ik hou veel van haar. Wij hebben allebei de leeftijd van 62 jaar bereikt. Nu is mijn vrouw een beetje doorgeslagen. Fiena, je moet weten dat zij nu sinds ongeveer een jaar als hobby schildert. Ik moet zeggen dat ik het werk van haar best kan appreciëren. Soms vind ik het minder. Maar smaken verschillen. Nu is het zo dat zij in haar hoofd gezet heeft dat ze een echte kunstenares is. Zij is er van overtuigd dat ze een natuurtalent is en zo is zij ook gaan leven. Ik weet niet hoe kunstenaars leven, maar ik denk toch dat zij gewoon deelnemen aan de maatschappij en er ook niet vreemd uitzien. Mijn lieve vrouw inmiddels wel. Zij draagt rare, flodderige kleding in vele kleuren. Ze gaat niet meer naar de kapper maar laat haar haren ongebreideld groeien, bijeengebonden met zelfgeverfde lappen. Zij beschildert niet alleen doek maar ook zichzelf. Zij heeft een grote tattoo laten zetten op haar schouder en bovenarm. Vreselijk. Ik schaam mij daarvoor. Haar nagels zijn lang en iedere nagel heeft een andere kleur. Zij zegt dat zijzelf ook een kunstwerk is en dat het nog helemaal niet af is. Dus er staat me nog wat te wachten. Onze vrienden en oud-collega’s kijken verbaasd en ietwat besmuikt als zij haar zien. Mijn vrouw praat alleen nog maar over kunst. En dat op een manier die niemand meer begrijpt. Ze heeft het over kunstenaars en hun stijl waar niemand ooit van gehoord heeft. Nou wil ze mij ook ‘kunstzinnig’ kleden. Ik moet volgens haar’bevrijd’ worden van mijn keurslijf. Ik moet ‘ludiek’ worden. Nou, dat ga ik niet doen. Ik wil mezelf blijven en ik vind dat mijn vrouw ook weer zich zelf moet worden. Beste Fiena, Hoe krijg ik mijn ‘echte’ vrouw terug?

Beste A. Ik lees uit uw brief dat u het zwaar heeft en dat de houding van uw vrouw problemen geeft. Ik denk eigenlijk dat dit gedrag óók een deel van het wezen van uw vrouw is. Misschien heeft zij dit al lange tijd onderdrukt. Zij heeft waarschijnlijk steeds naar uw normen geleefd en zich gedragen en gekleed zoals u van haar verwachtte. Die tijd is nu voorbij. Zij volgt nu haar eigen smaak. Misschien gaat zij inderdaad wat ver hierin. Een hobbyist is nog lang geen kunstenaar. De ideeën van uw vrouw hoe kunstenaars er uitzien en leven zijn ietwat kinderlijk maar verder ongevaarlijk. Ik geef u de raad om haar te laten begaan. Hoe meer u zich verzet, hoe vastberadener zij zal worden. Zij weet zelf het beste in welke outfit zij zich prettig voelt. Alleen mag zij niet van u verlangen dat u Picasso wordt. Ga allebei uw eigen gang wat kleding betreft en blijf gewoon houden van elkaar. Zij is en blijft uw echte vrouw. Alleen laat zij een verrassende kant zien die u nog niet kende. Wordt opnieuw verliefd op deze vrouw met haar nieuwe uiterlijk en haar oude vertrouwde innerlijk.

Fiena