Volgens mij ben ik een sociaal persoon. Ik wil altijd graag mensen helpen. Er zijn in mijn omgeving veel mensen die geholpen moeten worden. Ik kan dat nooit aanzien. Ik spring er bovenop en biedt mijn hulp aan. Deze hulp wordt graag aanvaard.

Neem nu mijn neef. Hij is vrijgezel sinds jaar en dag. Hij is toch al 51 jaar. Dat is toch zielig? Ik hou hem graag gezelschap. Om de dag ga ik bij hem op bezoek en ik neem altijd iets voor hem mee. Soms iets lekkers en soms een bloemetje of een kaarsje.

Een oude vriendin van mij wil graag uitjes met de auto. Dat doe ik wel twee keer per maand. Soms een stedentripje en soms naar een leuk terrasje op een mooie locatie. Dit gaat wel in de papieren, benzine is duur. Maar ik wil haar deze pleziertjes niet afnemen.

Ik ga iedere week een kaartje leggen met vroegere buren. Ik geef eigenlijk niets om kaarten maar ik doe hun daar een plezier mee. Zij vertellen dan over hun kinderen en kleinkinderen. Altijd dezelfde verhalen.

Als familie, vrienden of kennissen ziek zijn of zelfs in het ziekenhuis liggen, bezoek ik ze altijd. Ik weet zelf hoe prettig het is om bezoek te krijgen. Voor mijn dochter die studeert, vries ik maaltijden in. Als zij een weekend komt, neemt zij deze mee. Een nicht van mij is pas gescheiden en heeft haar leven niet op een rijtje. Ik help haar door wekelijks haar was en van haar kinderen te strijken. Haar kasten zien er nu keurig uit. Dat vindt ze heel fijn.

Verder vang ik de kinderen van mijn andere dochter op zaterdag op. Dan hebben zij en haar man een dagje voor zichzelf. Ook belangrijk. Ik doe dat altijd iets leuks met de kinderen. Ze komen altijd graag.

Bij ons in de straat woont een oude mevrouw. Ik doe voor haar de boodschappen omdat ze dat zelf niet meer kan. Af en toe wordt het me wel eens te veel omdat ze steeds boodschapjes vergeet. Dan moet ik weer terug naar de winkel.

Er komen geregeld vriendinnen over de vloer die raad nodig hebben. Ik heb veel mensenkennis en kan vaak goede raad geven. Ik trek me wel hun problemen aan en kan er soms ’s nachts niet van slapen.

Mijn man hoeft niets te doen in het huishouden. Hij heeft een full-time baan. Dat doe ik met plezier voor hem. Trouwens hij doet het niet op mijn manier en daar kan ik niet tegen. Het is wel zo dat hij wat al te gemakkelijk zijn vuile was overal neergooit. Maar ja, het is een man.

Omdat ik zoveel taken heb op een dag, ben ik ’s avonds niets meer waard. Ik ga altijd om negen uur naar bed. Mijn man vindt dat niet leuk.

Fiena, wat moet ik doen?

Beste G,

U ben niet gewoon sociaal maar gewoon gek.