Vele kleintjes... (Foto: Bert Evers)

Kent u ze in uw omgeving of bent u zelfs lid van een vriend(innen)clubje? Zo’n club die misschien alleen bij elkaar komt om bij te kletsen of voor een goed gesprek. Om Scrabble te spelen of een kaartje te leggen? Misschien onderneemt zo’n clubje iets buiten de deur? Lezen een goed boek en bespreken dat ? Koken voor elkaar. Bezoeken samen het theater of houden van honden en laten ze samen uit? Het kan zo gek niet zijn of er ontstaat vanzelf een soort van clubje. Het kan ook zijn dat een of twee mensen een groepje mensen bij elkaar zoeken met dezelfde liefhebberij. Soms komen ze bij elkaar in een café en anderen komen om de beurt bij de clubleden thuis.

Een mooi voorbeeld van zo’n club is een clubje in Roermond. De leden proberen een ‘brug’ naar elkaar te bouwen door elkaar te helpen waar nodig. Ze hebben vooral een luisterend oor voor elkaar. De club bestaat nu bijna twaalf en een half jaar en de samenstelling is wel veranderd in de loop der jaren. Tegenwoordig zijn er tien vaste leden: Nelly, Anka, Anita, Lilian, Jacqueline, Gita, Miep, Marlie, Renée en Pia. Allemaal tussen 53 en 80 jaar. Er kwamen dames bij en dames verlieten de club. Meestal was de reden dat ze hun tijd op een andere manier wilden besteden. Alles in grote harmonie. De meeste ‘ex-leden’ laten af en toe hun gezicht zien op donderdagmiddag. Altijd fijn. Iedere donderdag rond vier uur treft men elkaar bij een van de clubleden thuis. Ze eten altijd samen. Een leuke activiteit onlangs was het breien van ‘warme dekens van vriendschap’. Alle leden + familie en andere vrienden breiden lapjes van 20 bij 20 cm waar dan op een gegeven moment een plaid van gemaakt werd. Drie jaar lang werd ’s winters iedere veertien dagen een filosoof uitgenodigd om onder zijn leiding te filosoferen. Dat was geweldig!

Ook memorabel waren de vakanties in diverse vakantiehuisjes in Nederland. In de zomer zoeken ze soms met z’n allen een terrasje op. Onlangs vierden ze de verjaardag van het oudste lid met een fantastische mosselmaaltijd, gewoon bij iemand thuis. Enkele weken geleden kwam een moeder een lezing geven over het sterven van haar zoon.

Er komen geregeld onderwerpen op tafel die heel persoonlijk zijn. Een probleem van iemand kan op verschillende manieren bekeken worden. Soms opent een andere kijk op het probleem nieuwe inzichten. Wat er niet allemaal in een week kan gebeuren. Ieder lid heeft wel iets te vertellen wat haar is overkomen of hoe een vakantie is verlopen of wat een bezoek aan een arts heeft gebracht.

Kortom het wel en wee van alle leden is altijd de moeite van het luisteren waard.