Beste Fiena,

Mijn man en ik zijn al op leeftijd en er gaat geen dag voorbij of er gaat wel iets mis. We hebben de handen vol om alles weer op een rijtje en geregeld te krijgen. We moeten allerlei handelingen twee of drie keer uitvoeren, voor dat het lukt. Ik zal enkele voorbeelden geven. Ik brak per ongeluk een knop van het gasfornuis af. Mijn man ging naar de winkel om een nieuwe te halen. Hij kwam onverrichter zake terug omdat hij het nummer van het gasfornuis nodig had. Wij zoeken, gasfornuis van de plaats, moeizaam kijken aan de achterkant. Niets te zien. Nog eens in de garantiepapieren gekeken en jawel hoor. Daar stond het nummer groot en duidelijk. Mijn man weer naar de winkel. Hoera, gelukt. Wel een halve dag voorbij.

De computer deed het weer eens niet. Na veel vijven en zessen kwamen we er achter dat mijn man de computer op een tafeltje had staan waar aan de achterzijde een richeltje was waardoor de het stekkertje steeds kapot ging. Ik wil de keren niet tellen dat we de computer hebben na laten kijken en er niets te vinden was. Ik had het lumineuze idee om een plankje op het tafeltje te leggen zodat het richeltje wegviel. Goed idee, mijn man naar de Doe-het-zelf winkel om een plankje te halen. Hij komt terug en het plankje is nét iets te groot! Weer terug naar de Doe-het-zelf winkel om er een cm van af te laten zagen. Héhé, dat lukte. Mijn man legt het plankje even op een stoel en gaat daar per ongeluk op zitten. Ik zoeken naar het plankje, niet te vinden. Hoe kan dat nou? Mijn man gaat mee zoeken en inderdaad daar ligt het plankje op mijn nieuwe leren stoeltje dat nu onherstelbaar beschadigd is door het plankje! Weer een halve dag naar de maan.

Een andere keer kochten we mooie antieke tafel bij een particulier. Dit echtpaar ging verhuizen en kon de grote tafel niet meer plaatsen. Prachtige tafel met twee laden. Mijn man en een vriend gingen de tafel halen met een aanhanger en... vergaten een lade mee te nemen. We waren inmiddels de naam en het telefoonnummer van het echtpaar kwijtgeraakt. Maar drie dagen later ging een vriend toch die kant op en zou de lade dan ophalen. Inderdaad toen de vriend aankwam op dat adres, waren de vogels gevlogen. Het echtpaar was verhuisd. Bij de buren aangebeld en gelukkig, ze hadden het nieuwe adres. Dat was wel ergens in een dorp in Brabant. Uiteindelijk hebben we de lade op kunnen halen. Maar wat een gedoe. Minstens een hele dag verloren.

Mijn man en ik hebben allebei een leesbril nodig. Maar wij vergeten altijd onze brillen. Gelukkig zijn ze voor een paar euro te koop en we hebben allebei wel 20 brillen in omloop. Ze liggen overal en zitten in alle tassen en jassen. En toch zijn we eeuwig onze brillen aan het zoeken. Uren vergaan met zoeken.

Laatst is bij het bed verschonen per ongeluk onze afstandbediening van de tv op de slaapkamer, in de vuile overtrek geraakt. Op een of andere manier. Ik heb niets gemerkt en op veertig graden gewassen. Het hele huis afgezocht, voordat we een nieuwe hadden, stroomde er een heleboel water door de Maas. We vergeten allebei te pas en te onpas onze huissleutels. Waardoor we de buren steeds moeten storen. Alleen, de laatste keer dat dit gebeurde hebben we de sleutels niet teruggebracht. Dus daarom moest een andere buurman over ons dak door het bovenlicht kruipen en ons binnenlaten in ons eigen huis. Dat alles in de stromende regen om 11 uur ’s avonds. Die volgende morgen zette ik de vuilnisbak buiten en de voordeur viel dicht. Ik stond in mijn ochtendjas op sloffen op de stoep. Mijn man had het gehoorapparaat uit en hoorde mijn bellen niet. De buurman was weer zo aardig! Gaat dit bij andere mensen ook op deze manier? Wat doen we toch verkeerd?

Beste M,

Blijf zoeken naar de reden waarom!