Beste Fiena,
We hebben weer twee trouwerijen in de naaste omgeving. In eerste instantie denk ik dan: ‘Leuk, prachtig’. In tweede instantie denk ik: ‘Ik geef ze drie jaar of vijf jaar, meer niet’. Heel, heel soms denk ik: ‘Ja, oké dat klopt, ze horen bij elkaar.” Maar dat komt dus zeer zelden voor.
De redenen waarom mensen trouwen zijn heel verschillend. Als je dat aan hun vraagt, krijg je antwoorden als: ‘Hij lacht zo lief, lekker kontje of wij denken over veel dingen hetzelfde.’ Ook redenen als: ‘Ik zag haar en ik wilde haar.’ In mijn optiek een typisch gevoel van lust! Ze gaan trouwen maar kennen elkaar alleen in situaties van feest, gezelligheid, vakanties en in de plooi en in de make-up. Daarnaast heb je stellen die binnen zes weken na kennismaking samenwonen. Deze situatie kan vele jaren duren. Prima. Maar op een goeie dag komt een van de twee op het lumineuze idee om te gaan trouwen. Dat breekt de verveling. Het is ook heel goed mogelijk dat het moeder- en /of vadergevoel meespeelt en de klok tikt door. Dus eerst een groot feest en daarna sparen voor de komst van het kind. Jonge mensen kunnen slecht wachten, maar naar hun bruiloft leven ze toe. Vaak wel een heel jaar. Dat is vreemd!
Zo’n bruiloft is niet zomaar iets. Deze dag kost handen vol geld om van de stress maar te zwijgen. Knallende ruzies tussen a.s. bruid en bruidegom is normaal. Maar de ruzies tussen en met familieleden is niet meer normaal. Soms komt het nooit meer goed. Vooral tegenwoordig is het vaak moeilijk omdat papa en mama van de bruid gescheiden zijn. Papa een nieuwe vrouw en mama een hele nieuwe vriend heeft. Schoonmoeder en schoonvader zijn ook gescheiden, maar zij slaan elkaar ook nog de koppen in als je ze in een ruimte bij elkaar zet. Verder zijn veel, zo niet alle andere familieleden gescheiden of tenminste gebrouilleerd met elkaar of met het bruidspaar. De gasten zijn hevig beledigd als ze niet naast het bruidspaar mogen plaatsnemen aan het diner of getuige zijn. Wie moet bij wie in de koets? Wie gaat iets voordragen in de kerk of op het stadhuis? Vooral wáár wordt het feest gehouden en wat zijn de kledingvoorschriften? Allemaal dingen waar over nagedacht moet worden. Op de dag der dagen moet alles op rolletjes lopen. Alles staat in het teken van romantiek. Het moet een fantastisch feest worden. Iedereen moet er nog jaren over praten.
Er wordt een feestcommissie aangesteld.
Meestal een stuk of zes beste vrienden van het bruidspaar. Er moet veel vergaderd worden. Tijdens deze vergaderingen ontstaan de leukste feestjes. Spontaan. Ongepland. Ongewild. Zomaar op een gewone dag. Dat kan gebeuren in een kroeg of gewoon bij iemand thuis. Dat is het allerleukste. Je hebt niet met een BOB te maken omdat je op de bank in slaap valt en ook niet met sluitingstijd. Je kunt het gewoon buiten lekker licht zien worden. Lege flessen onder en op de tafel. Over de meest fantastische ideeën wordt uit en te na gediscussieerd. Aangenomen en weer verworpen. De chips en de frikadellen lijken een godenmaal omdat het zo gezellig is om met je aller, allerbeste vrienden te eten, te drinken en plannen te maken. Toch vreemd dat een bruiloft altijd wat stijfjes overkomt. De echte feeststemming op zich laat wachten, uit de bol gaat er niemand. Alles gaat zoals het gepland was, heel gladjes.
Beste E,
Tja, je trouwt maar één keer....toch?