Fiena

Uit het leven gegrepen. Niets menselijks is Fiena vreemd. Problemen, dilemma’s of levensvragen? Fiena probeert je aan het denken te zetten. Je kunt met het antwoord iets doen of naast je neerleggen. Het is soms verrassend en soms niet wat je wilt horen. Maar wel altijd eerlijk.
Eindelijk zomer
Door
Fiena
12 juni, 2013

Het is zomer, lente hebben we dit jaar overgeslagen. We verlangden er allemaal naar om lekker in de zon te zitten. Ik ook.

Ik heb een piepklein tuintje maar wel heel lief om te zien. Een beetje Frankrijk. Rondom grote potten met buxus en daar tussen potten met zomerbloeiers. Vlijtige Liesjes en Geraniums. Deze planten begrijp ik. Gewoon niets aan doen. Dit jaar heb ik een thema: rood-wit-blauw-oranje. Klimop bedekt de muren van dit stadstuintje. Rondom zie je ramen, balkons en  houten hekwerken van de Gamma van omringende buren. Dat hoort bij de stad en vind ik helemaal niet vervelend.

Er staat een bank van muur tot muur, zelf ontworpen en laten maken door een timmerman. Onder deze bank staan mijn afvalemmers van de gemeente, vier stuks. Het zou geen gezicht zijn als in mijn minituintje vier afvalemmers of één grote klicko zouden staan. Ook zul je in mijn tuin geen was zien hangen. Dat zou een aanfluiting zijn in mijn ogen.

Ik verheug me er ieder jaar op om de bloempotten te vullen en dan kijk ik graag vanuit mijn huiskamer naar het tuintje. De planten water geven met de tuinslang is minder leuk. Ik moet de tuinslang aansluiten op de kraan in de badkamer. Soms gaat dat niet goed en staat mijn badkamer na afloop blank. Ra, ra hoe kan dat. Ik kom er niet achter waarom ik het de ene keer droog houd en de andere keer niet. Dat is de reden waarom ik de weersvooruitzichten goed in de gaten houd. Als er kans is op regen, wacht ik met sproeien. Soms een dagje te lang en staan mijn planten er een beetje slapjes bij. Dan voel ik me schuldig.

Ik zit ook wel eens in het zonnetje. Maar dan moeten de omstandigheden precies goed zijn. Niet te warm, niet te koud, niet teveel wind, geen rondzoemende insecten, niets anders te doen hebben en geen visite.

Ik ga met mijn bezoek nooit in de tuin zitten of ze moeten daar uitdrukkelijk om vragen. Ik vind het een gedoe. Meestal is het gewoon te warm. Zitten we zwetend en puffend naar elkaar te kijken tegen de zon in. Ons drankje wordt warm en trekt bijen aan. Wat weer een hysterisch gewapper van handen tot gevolg heeft.

Eten in de tuin vind ik ellendig. Eerst het gedoe om alles op de tuintafel te zetten. Het moet allemaal afgedekt worden in verband met zon en vliegend gespuis. Daarna moet je snel eten omdat het eten eigenlijk weer terug in de koelkast moet. De kaas krult al om, de boter smelt in de botervloot, de aardbeien worden al bruin en zacht, het boterhammenvlees bederft zienderogen, de broodjes worden keihard.

Ik ga liever gewoon aan tafel in huis waar het aangenaam koel is en niemand ergens last van heeft.

Dan heb ik het nog niet gehad over bbq-en.
A: ik vind het niet lekker om half verbrand of half rauw vlees te eten.
B: Veel te veel vlees maakt me onpasselijk.
C: Het stinkt.

Fiena, dit durf ik eigenlijk tegen niemand te zeggen.

 

Beste S,

Alles heeft z’n schaduwkanten

Deel dit artikel

Lees volgende Fiena
Ik heb een droom...
Lees volgende artikel
Ik doe het met minder