Beste Fiena,

Mijn leeftijd is begin zestig. Ik heb dus de roerige jaren 60 en 70 van de vorige eeuw bewust meegemaakt. Als ik herinneringen ophaal met vrienden en vriendinnen, merk ik dat die tijd aan hun voorbij is gegaan. Niet dat ik zo’n feestbeest was en op de barricaden stond. Maar ik heb ook niet mijn ogen gesloten gehouden voor alle gebeurtenissen in Nederland en de wereld. Helaas merk ik dat mijn bekenden toen op een andere planeet leefden.

Ze weten niets van de Provoos, de Kabouters, jointjes, Che Guevera, partnerruil, anti autoritaire opvoeding, Ban de bom, de kraakbeweging, communes, The Beatles of The Stones en wat er toen nog meer speelde. Het is alsof ze toen niet bestonden of de ogen en oren dicht hadden. Het is echt niet zo dat ik haantje de voorste was maar als ik foto’s van toen bekijk zie ik aan de muur van mijn huiskamer de bekende poster van de PSP hangen met die koe en het naakte meisje.

Ik zie een inrichting van ons huis met tweedehands-spullen, onze zoon van drie jaar had lang haar en onze dochter van vijf droeg leren kleding. Wij gaven feesten in ons huis omdat we het leven vierden. Wij maakten kennis met hasj en waagden de sprong om, ondanks kleine kinderen en totaal geen geld, een eigen bedrijf te beginnen. Met welgeteld één klant. We kochten een ruïne en gingen daar in wonen. Opknappen zou beetje bij beetje geschieden.

We hadden nog grote dromen. Mijn ouders keken met lede ogen toe. Ik zag meestal de zonnige kant en zag het eindresultaat van de verbouwing helemaal voor me. Dat eindresultaat is er nooit gekomen, wel andere dromen en ook nachtmerries kwamen uit. Dat is het leuke van het leven, altijd gaan dingen anders dan je bedacht hebt.

Tot op de dag van vandaag heb ik dromen. Ik droom van een wereldreis op de fiets met alle uitdagingen van dien. Ik denk dat deze droom uitkomt. Ik weet het eigenlijk wel zeker!

Beste P,

Heel zeker is dat er iets gaat gebeuren.