Beste Fiena,

Men zegt wel: soort zoekt soort. Mijn ervaring is dat dit meestal klopt. Ik kwam in het ziekenhuis terecht gedurende een hele maand. Ik heb er van gelust Dat kan ik u wel vertellen. Ik ben flink ziek geweest. Maar wat mij meteen opviel is hoe meelevend en begripvol het verplegend personeel en de artsen waren. Zij legden troostend hun handen op de mijne en zeiden dat ze helemaal begrepen hoe ik me moest voelen. Dat hielp! Daarnaast was ik zo hulpeloos als een pasgeboren baby. Als een verpleegster of verpleger mijn achterste schoonmaakte en mij verzekerde dat hij of zij dat graag deed. Trok ik dat in twijfel. Wie wil nou andermans kont schoonmaken. Maar stuk voor stuk gaven ze als antwoord: ‘Ik help graag mensen en daarom heb ik dit beroep gekozen.’ Zij waren een voorbeeld van geduld als mijn overbuurman iedere vijf minuten op de bel duwde omdat hij een ander T-shirt aan wilde of omdat hij de afstandsbediening van de tv had laten vallen of per ongeluk op de bel had geduwd. Blij van geest brachten ze een en ander in orde.

Kortom, ik kwam in een andere wereld terecht, een wereld van mededogen en klaar staan voor een ander, voor wildvreemden. Het verplegend personeel heeft handen en tijd te kort. Ze rennen van hot naar her. Vaak moeten ze hun patiënt die ze bezig zijn te verzorgen, alleen laten omdat een andere patiënt  ze hoognodig heeft. Er heerst personeelstekort. Een gevolg van de bezuinigingen.

Maar ook het thuisfront was geweldig. In een niet aflatende karavaan trokken familie, vrienden en vriendinnen de hele dag aan mijn bed voorbij. Bezoekuren golden voor mij niet. Dat is een voordeel als je heel ziek bent! Mensen waarvan ik het niet verwachtte, kwamen in hun kracht en overtroffen zichzelf in hun wil om mij bij te staan. Men nam de tijd voor mij en ik krijg een warm gevoel van binnen als ik bedenk dat ze zo vaak ze konden, kwamen opdraven. Ik ben ze eeuwig dankbaar.

Ik ben weer thuis. Heel blij en helemaal  tot niets in staat. Met hulp, veel hulp krabbel ik uit een diep dal. Ik ben er nog niet maar het gaat wel gebeuren, heeft de arts me verzekerd. Ik geloof hem!

Beste N,
Staat u zelf ook klaar voor een ander?