Beste Fiena, 2011 is voorbij. Ik heb het mogen meemaken. Ik ben niet dood gegaan. Wat een geluk. Er is nog veel meer waarom ik blij ben. Maar dat ik nog leef is wel een voornaam ding. Ik adem, misschien wat moeizaam omdat ik rook. Ik vind het echt heel lekker, een sigaret na het eten. Ook voor het eten, maar na het eten, daar kan weinig tegenop. Ook als ik het op mijn zenuwen krijg van het een of ander, doet een peuk wonderen. Een goed glas wijn stelt weinig voor als ik in de andere hand geen sigaretje heb. Het verhoogt de feestvreugde. Ik vind wel dat je, als je iets doet wat niet deugt, dat vol overgave moet doen. Geniet van het verbodene. Dat is toch een kick? Voorwaarde om heel bewust te leven is om je steeds te realiseren hoe goed dat je het hebt. Als ik met mijn handen in de warme sop de vaat sta te doen, kan ik daarvan genieten. Ik heb geen vaatwasser. Ik was af als ik daar zin in heb. Ik hoef van mezelf niet direct na het eten af te wassen. Ik laat de vaat wel eens drie dagen onaangeroerd op het aanrecht staan. Ik stapel wel heel slim. Het lijkt dan niet zo veel. Op een bepaald moment denk ik: ik doe even de afwas. Dan heb ik daar totaal geen moeite mee. Ik maak alles netjes schoon, ook de aangekoekte pannen. Alles staat weer glanzend in de kasten te wachten op gebruik. Ik voel me dan een goede huisvrouw. Dat gevoel hou ik vast door ook nog even het oud papier te bundelen. Daarna voel ik me ook nog een milieubewuste persoon. Ook een mooi moment is als mijn poetshulp klaar is en ik kijk rond in mijn glanzend schoon huis. Het voelt alsof ik het zelf heb schoongemaakt, wat gelukkig niet zo is. Ik ben dan heel gerust. Stel dat de politie mijn huis zou binnenvallen om bijvoorbeeld huiszoeking te doen. Ik hoef me dan niet te schamen voor rommel en ongerechtigheden. Deze mensen mogen mijn kasten opentrekken, onder de bank kijken en achter de koelkast. Alles is spic en span. Er is weinig kans dat ik een huiszoeking zal krijgen. Daarentegen zou het best kunnen dat mijn moeder met witte handschoenen de plinten komt inspecteren. Ze zou dat onopvallend proberen te doen maar ik zou het opmerken. Het zou me koud laten. Ik weet lekker dat ze schoon zijn. Er is één klusje dat me dwars zit. Dat heb ik in 2011 niet voor mekaar gekregen. Namelijk mijn persoonlijke administratie op orde krijgen. Ik heb enkele honderden visitekaartjes in een bak. Maar als ik dood ga weten mijn nabestaanden niet wie een aankondiging van mijn dood moeten krijgen. Op die manier loopt alles in de soep. Het zit me niet goed. Dat ga ik regelen in 2012. Beste N, Wat zal u dat een goed gevoel geven na uw dood.