Beste Fiena,

Je bent moeder of vader van een schattige baby, een leuke kleuter, een grappig kind en daarna van een lastige puber. Vervolgens heb je het helemaal niet meer in de hand. Ze gaan hun eigen weg en leiden hun eigen leven. Dat kan helemaal verschillen van jouw leven. Ze kunnen een hele andere smaak ontwikkelen en hele andere ideeën aanhangen. Dat kan leuk zijn. Maar meestal vind je dat niet zo leuk want zó heb je je kind niet opgevoed.

Je kind kan ook helemaal jouw evenbeeld of dat van je partner worden. Is dat zo leuk? Het is in ieder geval voorspelbaar. Zelf heb ik een zoon van voor in de dertig die vooruitstrevend, eigenwijs, jong, verrassend is. Hij lijkt niet ouder dan twintig. Zit vol dwaze ideeën en niet uit te voeren plannen.

Vorige week kwam ik in gesprek met een echte mijnheer van vier en dertig jaar! Keurig in het pak, ietwat kalend en al vader van drie kinderen. Hij had een eigen huis, uiteraard een vrouw mét baan. Hij had ook hele reële toekomstplannen. Deze zullen hoogstwaarschijnlijk allemaal verwezenlijkt worden. Zijn ouders zullen nooit slapeloze nachten van hem hebben omdat hij naar de sterren wil reiken. Ik zat tegenover deze mijnheer en voelde me steeds jonger worden. Daarbij dacht ik wel: ‘zo had mijn zoon ook kunnen zijn’. Ik kon me dat niet voorstellen. Ik houd steeds mijn hart vast wat hij nu weer in zijn hoofd haalt, maar juich met overgave zijn onmogelijke plannen toe. Het blijft gelukkig vaak bij een plan. Het is wel een geluk of is het toch een welbewuste keuze dat hij geen vrouw en kinderen heeft. Zelfs geen vaste vriendin. Dat baart mij dan weer wel zorgen. Krijg ik ooit kleinkinderen? Is hij eigenlijk wel gelukkig? Op het eerste gezicht wel...op het tweede gezicht eigenlijk ook.

Wat ook nog kan gebeuren is dat iemand gewoon blijft steken in de tijd. Je kent dat wel, de belegen hippies. Mannen en vrouwen die nog steeds met lange haren en blote voeten in flodderige kleding rondlopen. Alleen zijn de haren allengs grijs geworden en het vel is niet meer zo strak en knapperig maar grauw en gekreukeld. Zachtjes neuriën ze: ‘Yesterday...’.

Van de andere kant vind ik het ook helemaal niks als je kind een echte trendvolger is. Steeds in de nieuwste look en als een blinde mol alle ideeën navolgend die voorgekauwd worden op tv en in de bladen. Ze vragen zich niet af of het hun staat of dat het bij hun past. Het is in de mode en dan is het goed. Als mijn kind zo kritiekloos zou zijn, lijkt me ook vreselijk.

Grote zorgen heb je natuurlijk ook als je kind in verre oorden wenst te wonen en te werken. Je hebt er geen oog meer op. Ze kunnen je van alles wijsmaken. Misschien zijn ze wel aan de drank en de drugs. Je weet het niet.

Beste Fiena, hoe zien ideale kinderen er eigenlijk uit?

Beste P.

Je eigen kinderen zijn altijd de beste.

Proost, op de toekomst,

Fiena