Beste Fiena,

De herfst is begonnen. Buiten regent het en de temperatuur is gezakt tot onder de 20 graden. Wat een opluchting. 40 graden is echt teveel. Ik snakte toen naar 30 graden. Maar 20 graden is nog beter. Het daglicht is ook al korter te zien. Ik hou van de seizoenen en ben blij met allemaal. Nu dus de herfst. Niet alleen de natuur verandert maar ik zelf ook. Mijn blik is weer gericht op dingen binnenskamers doen. Ik denk aan spelavonden aan tafel, bordspellen dus. Komt niet meer zo vaak voor. Iedereen speelt zijn eigen spel op de mobiele. Ik niet. Mij ging het eigenlijk nooit om het spel maar om de gezellige knusheid. De cursussen, bijeenkomsten, kunstuitingen zijn weer begonnen. Een groot aanbod waar ik uit kan kiezen. Dat is al een avontuur. Waar ga ik naar toe en met wie? Dat moet ik nog uitzoeken. Zelf heb ik een filosofie groepje. Wij filosoferen met zijn tienen of elven bij mij aan tafel. Met een wijntje erbij. Nee geen oeverloos gezwam maar aan de hand van een boek wisselen wij van gedachten. Heel serieus en soms met als resultaat een eye opener. Wij houden dat al jaren vol. Wel met wisselend gezelschap. Wij willen graag een leider die er echt verstand van heeft. Maar deze is moeilijk te vinden. Wij blijven zoeken en in de tussen tijd doen we het zonder leider. Bij tijd en wijle heb ik ook een knutselgroepje. Sommige leden zijn handig en sommige helemaal niet. Ik ben niet handig, wel enthousiast. Ik zie mijn knutsel object altijd van tevoren voor me. Maar het resultaat is bijna altijd anders. Stukken minder leuk. We hebben samen ooit een 'vriendschapsdeken' gebreid. Iedereen breide een lapje van 20 bij 20 cm. Het resultaat was verbluffend en verwarmde geest en lichaam. We hebben met klei gewerkt. De objecten waren niet om over naar huis te schrijven, laat staan om trots op de vensterbank te etaleren. We hebben gemozaikt. Ik bewaar al vele jaren scherven van mooi porselein, ik heb zakken vol. Niet dat ik zoveel kapot laat vallen maar alle familie en vrienden verzamelen mee. Het is een ouderwetse manier om niets weg te gooien maar te hergebruiken. De resultaten staan en hangen in mijn tuin en huiskamer. Maar genoeg is genoeg. Verder maak ik herinneringskamertjes. Kleine kistjes met het interieur en de overleden persoon. Met soms een piepklein potje met wat as. Ik mag wel zeggen dat dit een succes is. Vrienden en familie brengen mij poppenkastmeubeltjes en accesoires. Mijn kast puilt inmiddels uit. Ik lees veel. Maar een goed of spannend boek lezen als het buiten sneeuwt, stormt en heel koud is, is een extraatje. Zo gezellig met veel kaarsjes aan. Ik heb snode plannen om een krant te maken voor ouderen. Maar dat plan staat nog in de kinderschoenen. Ik heb er veel zin in.

Beste G,
Plannen goed uitvoeren is een heel ander verhaal.