Beste Fiena,

Mijn vraag is wat andere mensen doen bij een loyaliteitsdilemma. Blijven ze trouw of gaan ze vreemd? Ik geef een voorbeeld: Ik ga al twintig jaar naar dezelfde kapsalon. Ik ben altijd helemaal tevreden. Daarbij is ze niet duur. Eigenlijk matst ze mij al vele jaren. Maar ik word een dag ouder en kan niet meer te voet naar de kapper. Ik ben afhankelijk van anderen om mij te brengen en weer op te halen. Dat vraag ik liever niet. Twee keer een taxi nemen, maakt de kapper wel weer erg duur. Daarbij laat ik sinds kort mijn haar niet meer verven. Ik hou het puur natuurlijk. Gewoon grijs. Bij mij om de hoek is sinds kort een kapsalon en daar heb ik al een keer mijn haar laten knippen. Tja, het kon er mee door. Ik heb zelf nog wel even de schaar er in gezet en toen was het goed. Maar ik zit wel met een schuldgevoel. Ik ben dus vreemd gegaan! Dat voelt niet oké. 

Een ander geval is mijn bakker. Mijn ouders kochten hun brood al bij deze bakker. Ik heb altijd hun voorbeeld gevolgd en ben ook al mijn hele leven klant. Tot vorige week. Bij de supermarkt in mijn buurt verkopen ze ook heerlijk brood. Eigenlijk vind ik het beter dan bij mijn bakker. Ik heb er wel een schuldgevoel over dat ik zo trouweloos ben. Als iedereen dit doet, zijn er zeer binnenkort helemaal geen bakkers, slagers of kruideniers meer te vinden. Daar bedoel ik winkeliers die zelf achter de toonbank staan, zelf hun producten maken en verkopen. Ze zijn nu al heel dun gezaaid. Het vervelende is dat de supermarkt ook nog goedkoper is. Maar dat was voor mij  nooit een reden om weg te blijven. 

Laatst ben ik ook veranderd van energieverstrekker. Men bleef mij maar lastig vallen aan de telefoon. Ze wilden steeds maar weten of ik mijn geld wilde blijven weggooien. Want dat deed ik volgens deze jonge mannen- en vrouwen. Ik heb maar toegegeven om van het gezeur vanaf te zijn. Ik weet eerlijk gezegd niet of dat verstandig is. Ik krijg nu acceptgirokaarten met vreemde bedragen. Ik weet niet of  het nu gunstig of ongunstig heeft uitgepakt. Ik wil dat alles gewoon hetzelfde blijft. Ook graag op dezelfde plek. Mijn huisarts ging verhuizen, de diensten van het stadhuis zijn nu ergens anders, een kaartje bij het loket kopen voor de trein is niet meer mogelijk, mijn buurvrouw ging dood en mijn bank is ook niet meer wat ze geweest is. 

Beste P,

Vreemd gaan is van alle tijden.