Beste Fiena,
De wind waait weer door de bomen en een zeker iemand klopt weer op de ramen. Het heerlijk avondje is dus in zicht. De vraag is hoe gaan we daar mee om tegenover onze kleintjes. De meeste vaders, moeders, oma’s en opa’s liegen er op los dat het een lieve lust is. De kindjes slikken dat voor zoete koek, speculaas en pepernoten in dit geval. Ik vraag me af hoe ze deze leugens uit onze strot krijgen. Persoonlijk heb ik er nooit aan mee gedaan. Ik heb de leugens ook niet tegengesproken. Ik zei gewoon niets. Als mijn kinderen iets specifieks vroegen, bijvoorbeeld : ‘Hoe kan een paard over de daken lopen en hoe komt het er op en er af’, kwam ik diplomatiek met een tegenvraag: ‘Wat denk je zelf?’ De kinderen bedachten de meest bizarre oplossingen. Ik zei dan alleen maar: ‘Dat zou best kunnen, maar ik weet het ook niet.’ Mijn kinderen hebben nu zelf kinderen in de peuter en kleuterleeftijd. Het valt me op dat zij ook voorzichtig in hun uitspraken zijn. Over stout zijn en in de zak moeten of Sinterklaas hoort alles en een roe krijgen, wordt niet gerept. Wel over een lieve Sint en grappige Pieten. Over dat Sinterklaas niet alles zomaar kan kopen.
Ik heb zolang ik kan denken mee gedaan aan pakjesavond. Vriendjes en vriendinnetjes kregen cadeautjes‘op de tafel’. s Morgens als ze wakker waren en naar beneden gingen stond de hele tafel vol cadeautjes. Niet ingepakt, gewoon zo! het gekke was dat iedereen wist voor wie, welke cadeautjes waren. Dat heb ik ook één keer met mijn kinderen gedaan. Nou, ik vond er niets aan. In één minuut was alles voorbij. Nee, dan pakjesavond. Die hele grote berg pakjes. Om de beurt mochten we een pakje nemen. Iemand moest wel zorgen dat alle pakjes aandacht kregen. Dat moest natuurlijk niet uren en uren duren. Later, kwamen daar surprises en gedichten bij. Soms gedichten die iets te hard aan kwamen en soms gedichten die een gevoelige snaar raakten. Waarbij een romantisch traantje werd weggepinkt. De surprises waren vaak geweldig en nog steeds bewaar ik enkele kunstwerkjes.
Dan komt er een tijd dat de kinderen gaan studeren, relaties krijgen, drukke banen. De gedichten en surprises worden afgeschaft. Alleen de cadeautjes blijven. Vaak best dure cadeau’s. Dat is nou jammer. We hadden eerder altijd een bescheiden bedrag waar we ons aan hielden. Het kwam voor dat surprises duurder waren aan materialen dan de gekochte cadeautjes. De surprises waren omgeven met geheimzinnigheid. Er werd alle aandacht en liefde in gestoken. Dát was Sinterklaas. Het ging helemaal niet om de cadeautjes maar om de tijd en de voorpret omdat je er van overtuigd was het allerbeste gedicht en de mooiste en creatiefste surprise had gemaakt.
Wij vieren al drie jaar geen Sinterklaas meer, van ons hoeft het niet meer. Het zou een leugen zijn om te doen alsof het leuk is om snel even naar een winkel te rennen en ‘iets’ te kopen. We maken elkaar ook nu niets wijs en hebben ingezien dat een mooie tijd voorbij is.
Beste E,
Herinneringen blijven altijd.