Beste Fiena,

Een mens kan spannend in elkaar zitten en er is volgens mij meer tussen verstand en gevoel dan we kunnen bedenken. Dat weet ik heel zeker omdat ik zelf een goed voorbeeld ben van vreemde, onverklaarbare uitingen daarvan. Ik denk dat ik zelfs de volgende stap kan zijn in de evolutie. Ik boor bronnen aan die andere mensen niet hebben. Wat andere mensen voelen is voor mij geen geheim. Laatst waren er twee mensen bij mij op bezoek. Ik voelde een knetterende elektrische spanning in de lucht. Ze waren verliefd op elkaar maar ze wisten het zelf nog niet. Ik zag bij wijze van spreken de bliksem bij ze inslaan. Mijn huiskamer zinderde van liefde. Later deze maand gaf dit stel toe dat toen de vonk was overgesprongen. Ik had dit al ‘gezien’.

Als ik problemen moet oplossen, doe ik dit meestal aan de hand van een droom. Via een metafoor weet ik precies wat ik moet doen. Geregeld verschijnen in mijn droom beroemde mensen die vertellen wat ik moet doen en laten. Dat is fantastisch. Ik weet dat ik hulp krijg uit de hele wereld en droom hoe ik een en ander op moet lossen. Een hele geruststelling.

Wat mijn lichamelijke gesteldheid betreft heb ik ook een manier ontwikkeld om op de hoogte te blijven. Ik kan in mezelf kijken en ik zie dan mijn botten voor me. Tot nu toe helemaal gaaf. Dus geen breuken of scheuren. Ik heb wel last van mijn knieën en mijn rug. Maar deze afwijkingen zijn blijkbaar niet ernstig genoeg om zichtbaar te zijn in mijn ‘inkijk’.

Als iemand keihard tegen mij staat te liegen, word ik daar ter plekke misselijk van en moet braken. Ik kots er dus van. Ik had lange tijd niet in de gaten dat mijn misselijkheid daarop wijst. Het is wel raar dat ik midden in een gesprek plotseling moet braken. Er is mij een lichtje gaan branden en ik weet nu dat ik moet kotsen van leugens.

Ik leef op dit moment onder grote spanning omdat ik mijn baan waarschijnlijk verlies. Dat brengt veel onzekerheden met zich mee.

Als ik tijd heb, kijk ik naar mijn dagelijkse soap na mijn werk. Een uur van totale ontspanning. Ik ben dan helemaal zen. De laatste tijd kreeg ik steeds een vreemd gevoel van binnen. Ik kan geen specifiek orgaan aanwijzen waar ik vreemde gevoelens heb. Maar een algehele rillerigheid overvalt mij. Ik heb het niet lichamelijk koud maar diep van binnen. Het is een gevoel van in de kou staan en het is me volkomen duidelijk geworden, ‘ik word niet goed’ van het idee om werkeloos te zijn.

Beste Fiena, ik denk toch wel dat ik een uitzonderlijk mens ben. Ik ken niemand die deze verschijnselen heeft. Wat denkt u hiervan?

Beste M,

Niet normáál!