Beste Fiena,

Ik ben een ambtenaar van 63 jaar en mijn tijd zit er op bij de gemeente. Ik heb veertig jaar gewerkt en ga binnenkort met pensioen. Als ik me afvraag of het goede jaren waren, kan ik zeggen: niet slecht. Ik heb nooit met tegenzin gewerkt. Mijn taken veranderden wel in de loop der jaren. De laatste jaren had ik het wat minder naar mijn zin. Door de komst van computers, moest ik mijn werk aanpassen. Het was wel goed natuurlijk om mee te gaan met de vernieuwingen, maar mijn taken werden er niet interessanter op. Over mijn collega’s kan ik me niet beklagen. Een goed team ook al zijn we nooit echt bevriend geraakt. Ik had met sommige collega’s ook buiten mijn werk om contact. Dat is niet verkeerd. Als ik terug kijk op mijn carriere, ben ik niet heel tevreden maar ook niet ontevreden. Het is gegaan zoals het gegaan is. Ik ben niet alleen ambtenaar geworden en gebleven om een zeker bestaan te hebben. Ik ben misschien wel een beetje trots op mijn werk. Ik heb altijd gedaan wat van me verwacht werd. Niet meer, niet minder. Mijn collega’s hebben volgens mij dezelfde instelling.

In mijn persoonlijke leven ben ik ook niet teleurgesteld, ik heb een tweede liefde gevonden en ik heb drie kinderen. Met mijn kinderen gaat het redelijk goed, ze mogen niet klagen. Met mijn vrouw en mij is ook alles zoals te verwachten was. We hebben weinig meningsverschillen. We laten elkaar vrij wat betreft de invulling van onze vrije tijd. Zij heeft andere interessen als ik. We doen ook wel dingen samen zoals familiebezoek. Dat is niet heel erg leuk maar ook niet vervelend. We vinden het ook niet onaardig om samen mooie steden te bezoeken in heel Europa. Zij om te winkelen en ik om de mooie gebouwen.

Ik zit in het bestuur van diverse verenigingen. Ik denk dat ik daar redelijk in functioneer. Op die manier beteken ik iets voor de maatschappij. Dat vind ik niet onbelangrijk maar ik zou ook heel goed zonder kunnen. Verder vind ik natuur mooi en ik mag graag wandelen. Niet speciaal om nieuwe indrukken op te doen. Ik bewandel graag dezelfde wegen. Ik vind het prettig om een bepaalde structuur in mijn dag te hebben.

Na mijn pensioen zal ik proberen om ook tijd voor algemeen nut te vinden. Bijvoorbeeld in vrijwilligerswerk. Niet te veel en niet heel weinig. Wat het gaat worden, weet ik nog niet. Ik moet me nog oriënteren. Ik denk wel dat ik structuur moet hebben op een dag. Ik ben niemand die boeken gaat lezen of veel films bekijken. Het is niet nodig dat alles wat ik doe ook erg leuk is. Sommige dingen moeten gewoon gedaan worden. Misschien ga ik meer in het huishouden doen. Als ik eerlijk moet zijn, zouden werkzaamheden waar ik geld mee kan verdienen niet onwelkom zijn. Het betekent voor mij toch een zekere waardering om er geld voor te krijgen. Een halve baan, niet te zwaar, zou ik best willen na mijn pensioen. Maar niet koste wat koste. Als dit niet op mijn pad komt, is ook geen man overboord.

Beste C,

Laat alles maar gewoon in het midden.