Beste Fiena,
Mijn vraag is hoe moet ik omgaan met ongeschreven regels van andere mensen? Dat vind ik moeilijk en ik trap er blijkbaar steeds naast. Hoe weet ik nu hoe een ander het precies wil?
Ik denk dat sommige van mijn vrienden verwachten dat ik mee help met de afwas als ik bij hun gegeten heb. Daar heb ik helemaal geen zin in. Ik heb genoeg aan mijn eigen afwas. Ik vertrek nu snel na het eten om ruzie te voorkomen.
Er zijn mensen die het afval gewoon in het vuilnisvat gooien. Ik stop alles eerst in plastic vuilniszakken. Dus ze moeten mij niet lappen om overgebleven jus of de poepluier van hun kind zomaar in mijn vuilnisvat te gooien. Daar krijg ik een slecht humeur van en dat laat ik merken.
Als ik bezoek heb, zet ik de wijn en andere drank en hapjes op tafel. Ik vind het raar als steeds de fles uit de keuken gehaald moet worden. Je hebt het dan niet zelf in de hand. Je moet wachten op de gastheer of vrouw. Zelf naar de keuken gaan om na te schenken is uit den boze. Dat moet je maar weten.
Bij weer andere mensen moet je de schoenen uittrekken. Dat is nodig om de vloerbedekking tegen vuil en verslijt te bewaren. Wie is hier belangrijker de mens of de spullen? Raar volkje in mijn ogen.
Roken in huis is ook zo’n thema. Als iemand er niet tegen kan, is dat iets anders dan dat voorkomen moet worden dat de muren bruin worden. Wat kunnen mij die muren schelen? De witkwast er over en klaar is Kees. Nee, ik rook toevallig zelf niet. Dat heeft er niets mee te maken.
Hoe kun je weten welke bloemen in de smaak vallen van de gastvrouw? Je kunt de plank vreselijk misslaan. Stel je voor: gele rozen in een paars interieur. Dat kan helemaal niet. Mij maken ze bijvoorbeeld niet blij met een bloemstuk. Stylistisch helemaal goed maar ik vind ze een gruwel. Ik wil een gewone bos bloemen in één soort en één kleur.
Sommige onderwerpen van gesprek zijn dodelijk. Voor je het weet heb je op lange tenen getrapt of ben je verzeild geraakt in trauma’s. Ik, persoonlijk hou wel van een pittig gesprek en ga het niet uit de weg. De meeste mensen, moet ik jammer genoeg constateren, raken in een dip.
Vervelend is ook als mensen ergens over praten waar ze geen kaas van gegeten hebben. Ze kramen onzin uit. maar als je op bezoek bent, hou je uit beleefdheid je mond. Moet dat? Hoort dat? Ik vraag je, waar is dat goed voor? Als ik iets niet weet, ben ik nieuwsgierig en wil geïnformeerd worden. Behalve als het over zaken gaat zoals auto’s, voetbal, ziektes, andermans kinderen en huwelijksmoeilijkheden. Daar heb ik thuis al last van.
Soms heb ik een ingeving en dan bel ik spontaan iemand op. Ik vergeet dan dat het of heel vroeg in de morgen is of heel laat in de avond. Dat kun je blijkbaar ook niet maken. Mensen zijn geïrriteerd en geven geen antwoord op je prangende vraag. Dat is jammer. het zijn vaak interessante vraagstukken. Mij kun je ieder moment van de dag of nacht wakker maken voor iets bijzonders. Het moet dan wel echt bijzonder zijn!
Fiena, wat doe ik toch fout?
Beste A,
Horen, zien en zwijgen. Daar zou ik eens mee beginnen.