Beste Fiena,
Deze week is een oud zeer van mij opgelost in ...niets. Ik heb mijn hele leven last gehad van een geheim(pje). Ik heb het nooit aan iemand durven vertellen omdat ik me schaamde. Ik heb namelijk ooit gestolen! Geld van mijn ouders. Ik heb nog nooit ergens zoveel spijt van gehad. Het was niet veel geld misschien vijf gulden. Maar toen was het een heel bedrag. Ik heb er nooit meer over gepraat en mijn ouders ook niet. Dat zegt genoeg.
Enkele dagen geleden zat ik met vijf vriendinnen en een vriend gezellig na te tafelen toen het gesprek kwam op oneerlijkheid, stelen met name. Eén voor een vertelden alle leden van dit gezelschap dat ze wel eens gestolen hadden! Twee vriendinnen van mij hebben in hun jeugdjaren en ook nog daarna, alles bij elkaar gejat in diverse winkels. Ze trokken kleding over elkaar aan en liepen gewoon de winkel uit. Ze gingen in hun eigen stad maar ook in Eindhoven of Venlo ‘proletarisch winkelen’. Ze jatten alles wat los en vast zat. Veel kleding en make-up. Maar ook spullen waar ze niets aan hadden zoals huishoudelijke producten. Gewoon voor de spanning en sensatie. Dat deden ze samen met andere meisjes. Van schaamte geen sprake. Eén vriendin is wel eens gepakt bij een groot winkelbedrijf. Ze moest mee naar boven naar kantoor. Kreeg een preek en kon naar huis gaan. De politie kwam er niet aan te pas. Ze heeft er wel van geleerd en nooit meer gestolen.
De enige man in het gezelschap heeft zich laten overreden door een vriend om drank te stelen. Het bleef bij die ene keer en de vriendschap kwam op een laag pitje te staan.
Een andere vriendin wilde bij de kassa iets afrekenen maar de kassa bleek al gesloten. Zij werd kwaad en stak de zeep gewoon zonder te betalen in haar tas en liep de winkel uit. Dat alles onder de ogen van de kassajuffrouw die verbouwereerd zat te kijken en niets deed. Weer een andere vriendin jatte altijd snoep in de buurtwinkel. Het lekkers lag er zo verleidelijk bij dat ze haar handen niet thuis kon houden. Later begreep ze pas dat ze beter in een groot winkelbedrijf kon stelen! Nu had ze een kleine ondernemer gedupeerd en misschien wel het brood uit de mond gestoten. Wat een mentaliteit. Ze kwam er niet op dat je beter helemaal niet kunt stelen. Een ander had niet gezegd tegen de juffrouw aan de kassa dat ze teveel geld terug kreeg maar het gewoon in haar zak gestoken en snel de winkel verlaten. Niet netjes. Daarbij hadden ze dat bijna allemaal wel eens aan de hand gehad en hetzelfde gereageerd. Foei toch. Er was maar één positief verhaal. De man aan tafel had ooit een beurs gevonden met een dik pak bankbiljetten. De beurs lag in een winkel op de toonbank en hij gaf hem aan de mijnheer achter de toonbank. Als u blieft, er ligt hier een portemonnee! De mijnheer nam de beurs aan en zei dat hij hem terug zou geven. Later bedacht deze vriend pas dat hij de beurs beter naar de politie had kunnen brengen. Nu had hij de kat op het spek gebonden.
Beste Fiena, Ik ben van mijn geloof gevallen. Mijn vriendinnen zijn allemaal dievegges. Kan ik ze nog vertrouwen?
Beste C,
Tja, nu is gebleken dat je vrienden geen haar beter zijn dan jij zelf.