Beste Fiena,

We moeten tegenwoordig allemaal een stapje terug doen. Tenminste zo lijkt het. Zuinigheid heeft weer een ereplaats gekregen in het lijstje van goede eigenschappen. Dat is nu net de eigenschap waar ik de grootste moeite mee heb.

Ik ben al 25 jaar getrouwd en we hebben twee volwassen kinderen. Wij hebben een eigen bedrijf(je). Soms gaan de zaken goed en soms wat minder. Je hebt altijd wel enige zorgen over hoe het verder zal gaan.

Mijn man en ik zijn meer van het bourgondische type. Een lekker wijntje bij het eten. Dat moet kunnen. Veel mensen over de vloer die ook blijven eten. Dat moet kunnen. geregeld naar de kroeg en uit eten. Dat moet toch zeker kunnen. Een weekendje Parijs of Londen. Héérlijk. Zonder lang na te denken die leuke jas of tas kopen. Dat moet er toch af kunnen. Wat we niet kunnen zijn lange vakanties in vreemde landen. Jammer, maar we kunnen de zaak niet zolang alleen laten. Wij wonen ook niet duur, wel leuk.

Onze vriendenkring zit over het algemeen in dezelfde ‘salarisgroep’ als wij. Vaak besteden zij hun geld anders. Zij gaan bijvoorbeeld wél naar verre landen op vakantie en wonen misschien een beetje boven hun stand. Ze kopen daarentegen hun levensmiddelen en huishoudelijke spullen altijd in hele goedkope winkels. Dat schijnt ‘sjiek’ te zijn. Ze voelen zich niet ‘te min’ maar zijn er juist trots op. Ik noem dat gewoon een rare gedachtenkronkel. Ik koop ook in deze winkels met ‘partijen’ en hele goedkope aanbiedingen. Maar alleen omdat ik wel moet! Ik vind het helemaal niet zo leuk om in winkels rond te struinen met een heleboel lelijke spullen omdat ik juist die ene aanbieding nodig heb die elders veel duurder is.

Ook de supers vind ik niet altijd leuk om in te winkelen. Je kunt er alleen de gewone dagelijkse spullen kopen. Ook goed. Maar je maakt me toch niet wijs dat het niet veel leuker winkelen is in een luxe zaak met smakelijk verpakte etenswaren en eetbare dingen die je nog nooit geproefd hebt, maar wel graag eens wilt eten? Met fruit van de allerbeste kwaliteit en visjes in alle soorten en maten, zó vers uit de zee? Kijk, ik koop ook geregeld in goedkope winkels, maar ik geef ruiterlijk toe dat ik het wel anders zou willen. Maar de dames die ik ken, maken er een halszaak van. Zij vinden het ‘schandalig’ om teveel geld uit te geven aan deze luxe-artikelen. De spullen van de goedkope winkels zijn net zo goed. Toegegeven sommige artikelen wél, andere echt niet! Ik ben dan ook af en toe te vinden in die heerlijke luxe zaken. Daar kan ik echt van genieten en ik kijk niet naar de prijs. Ik schrik ook niet aan de kassa. Op zo’n moment wil ik niet zuinig denken. Een mooi moment voor mezelf. Ook sfeervolle speciaalzaken met prachtige spullen, ontworpen door een of ander genie met een Italiaanse naam, loop ik liever niet voorbij.

Als ik dit aan mensen vertel krijg ik afkeurende blikken en goede raad om het anders te doen. Op de kleintjes letten, dat is pas een kunst. Ik wil helemaal niet weten wat melk kost of een bloemkool of aardappels. Wat kan mij het schelen. Ik eet er niet meer of minder om. Ik geef het gewoon toe: ik wil af en toe geld verbrassen!

Best J.

Een goede combinatie van goedkoop en duurkoop lijkt me niet verkeerd.

Fiena