Fiena

Uit het leven gegrepen. Niets menselijks is Fiena vreemd. Problemen, dilemma’s of levensvragen? Fiena probeert je aan het denken te zetten. Je kunt met het antwoord iets doen of naast je neerleggen. Het is soms verrassend en soms niet wat je wilt horen. Maar wel altijd eerlijk.
Tegen wil en dank
Door
Fiena
17 september, 2010

Beste Fiena,

Ik ben nu twee dagen terug van vakantie in Spanje. Dit was dus echt de allerlaatste keer dat ik me mee laat slepen. Ik ben vanaf vandaag een brok egoïsme. Ik denk alleen nog maar aan mezelf. Mijn vrouw kan hoog en laag springen, huilen, ruzie maken, dreigen mij te verlaten. Genoeg is genoeg. Ik ben geen reiziger. Nooit geweest. Ik ben het liefste thuis. In Roermond. Ik wil bekende dingen om me heen. Ik wil naar mijn stamkroeg waar ik altijd bekenden tref. Waar de kastelein weet wat ik wil drinken. Naar mijn supermarkt waar ik alles weet te liggen en waar ik even bijklets met de mevrouw achter de kassa. Zij werkt daar al meer dan 15 jaar. Wij wisselen ervaringen uit over nieuwe produkten. Ik wil in mijn eigen tuin zitten onder mijn eigen boom die ik zelf heb geplant. Ik wil in mijn riante huis vertoeven dat voorzien is van alle gemakken. Het huis waar ik in elk hoekje ben geweest met de verfkwast. Mijn eigen stoel waarin ik in slaap kan vallen. Mijn oude fauteuil heeft zich gevormd naar mijn lijf. Ik weet de weg in de keuken en hoef niet (heel romantisch) water bij de pomp te halen of te koken op een houtkachel. Dat was zo in onze vorige vakantie in Frankrijk in een 300 jaar oud boerderijtje. Ik wist niet dat je ook moest leven zoals toen. Geen tv, geen vaatwasser, geen internet, een closet in de tuin. Dus als ik ’s nachts naar het toilet moest, kon ik mijn weg zoeken in totale duisternis. Mijn twee dochters en mijn vrouw hadden deze vakantie uitgezocht. Het is bijna mijn dood geworden. Wijselijk hadden ze me van tevoren niet helemaal ingelicht over wat me te wachten stond. Dit jaar heb ik me dus laten overhalen om naar Spanje te gaan. Weliswaar in een modern appartement maar het was daar bloedheet. Ik kwam het appartement niet uit. Waarom zou ik op een vreemd terras gaan zitten waar niemand langs zou komen die ik ken. Nee, daar zag je alleen bijna helemaal ontklede toeristen die ik niet wil leren kennen. Ik heb niet geklaagd of een lang gezicht getrokken. Ik heb me verborgen achter mijn meegebrachte boeken. De rest van de familie ging naar het strand of zwembad bij het complex. Ze maakten ook uitstapjes om cultuur op te snuiven. Ik zie alle cultuur die ik wil zien op mijn grote tv en op internet. Mijn oog naar de wereld. Mijn bron van kennis die mij op een eenvoudige manier bereikt. Mijn familieleden lieten mij achter met een drankje en een knabbeltje. Nou, lezen kan ik ook thuis. Ik heb God op mijn blote knieën bedankt toen we weer naar huis gingen met de vlieger. We reden vanaf Schiphol met de auto terug naar mijn stad, de frisse regen was een weldaad. Het hoogtepunt van de vakantie was toen ik de Kathedraal zag liggen vanaf de Maasbrug. Niemand is ooit zo blij geweest.

Beste G,

Uw familie is (op vakantie) beter af zonder u

Deel dit artikel

Lees volgende Fiena
Onrustig