este Fiena,
Mijn moeder is erg lastig. Het is een schat, dat wel, maar ook erg moeilijk in de omgang. Ik wil het allerbeste voor haar maar ze is zo vreselijk dwars. Ik wil een goede zoon zijn Maar ze geeft mij de kans niet. Ik ben in goeden doen. Ik kan en wil graag iets betekenen voor moeder in financieel opzicht. Ze is altijd een hele fijne, lieve moeder geweest en mijn twee zusjes en ik hebben een geweldige jeugd gehad. Ik ben in de positie om iets terug te doen. Moeder heeft ons laten studeren en zichzelf weggecijferd. Ze bleef al vroeg als weduwe achter met drie jonge kinderen. Nu weigert ze iedere hulp om haar leven wat gemakkelijker te maken. Ze woont al 30 jaar in hetzelfde arbeidershuisje waar wij ook zijn opgegroeid. Ze koopt haar meubels bij de kringloop, Franse boerenstijl noemt ze dat. Ik noem het gewoon troep. Verveloze tafels en stoelen en kasten. Ze pimpt deze op met ‘leuke’ kleurtjes. Ik wil haar graag een mooi interieur geven. Klassiek of modern en van goede kwaliteit. Dat wil ze niet! Ze zegt dat ze van haar spullen houdt en ook mooi vindt. Mijn vrouw en ik willen haar alle moderne apparatuur kopen die er te krijgen is. Bijvoorbeeld een platte tv. Zij heeft een tv uit het jaar nul. Volgens haar doe deze het nog best. Ook haar muziekinstallatie mag wel eens vervangen worden. Ze geeft niets om muziek, beweert ze. Een nieuwe keuken van alle mogelijke gemakken voorzien zoals een koel- en vrieskast, magnetron, inductieplaat, ijsmachine enz. willen we graag voor haar laten installeren. Ze verzet zich met hand en tand! Ze gebruikt nooit apparatuur, ze is maar alleen. Dat is haar argument. Daarbij vindt ze moderne keukens spuuglelijk. Een badkamer waar ze helemaal kan ontspannen is ook een optie. Maar nee, mevrouw ontspant op andere manieren. De douche die ze heeft, is goed genoeg. Ze wil ook niet verhuizen naar een mooier huis en een betere buurt. Ze wil gewoon helemaal niks. Ik vind het zo oneerlijk dat ik in een prachtig huis woon met alles er op en er aan. Wij hebben alles wat ons hartje begeert. Het is wel zo dat mijn vrouw en ik heel hard moeten werken. Onze twee kinderen komen vaak aandacht te kort. Ze hebben een nanny en er zijn vaak dagen dat mijn vrouw en ik onze kinderen alleen slapend zien. Ook vergt ons werk veel van ons. We zijn vaak te moe om samen nog iets te ondernemen. We reizen veel voor ons werk en onze relatie en ons gezinsleven is niet ideaal te noemen. Daar staat dan tegenover dat we alle wensen van onze kinderen kunnen vervullen. Hun kamers puilen uit van het speelgoed. Ze zitten op allerlei clubjes. Vanwege onze drukke werkzaamheden hebben we geen uitgebreid sociaal leven. De tijd ontbreekt. Maar we zijn van plan om dat later allemaal in te halen. Ik zou mijn moeder graag verwennen met wat luxe, hoe kan ik dat het beste doen?
Beste P,
De grootste luxe is tijd voor elkaar.