Beste Fiena,

Vanmorgen heb ik overal ledlampen in gedraaid. Ik heb een kapitaal uitgegeven aan deze lampen. Mijn huis is een lichtbaken op alle tijden van de dag. Ik hou van gezellig. Daarbij horen schemerlampen. Mijn huis is een donker huis en ’s morgens is het eerste wat ik doe: alle schemerlampen in de huiskamer aan. Dat zijn er (even tellen) 14! Ik moet er wel bij vertellen dat het maar lampjes van 15 watt waren. Wat er nu in zit is moeilijk te zeggen. Ik vind het een heel gedoe met die nieuwe peren. Maar wat erger is, ik realiseerde me vanmorgen dat deze peren mij hoogstwaarschijnlijk overleven! Ik ben 67 jaar en deze glazen gedrochten gaan een half mensenleven mee. Ik ben inmiddels ver over de helft van mijn leven. Dus ik heb nu voor de laatste keer nieuwe peertjes ingedraaid. Bij dat gegeven sta ik even stil…

Toen kwam natuurlijk de gedachte bij me op wat ik nog meer voor het laatst heb gedaan en wanneer. Kijk, de eerste keer iets doen is avontuurlijk, spannend en opent perspectieven. Denk aan de eerste keer in het diepe van het zwembad springen of de eerste echte zoen of je eerste baan of studie of de eerste keer trouwen!

Daarentegen heeft de laatste keer iets doen iets treurigs. Je sluit een periode af. Wanneer was de laatste keer dat ik in een wei ben gaan liggen en de geur van het gras heb geroken, een veldboeket heb geplukt. Wanneer was ik voor het laatst verliefd, wanneer droeg ik hele hoge hakkenschoenen, wanneer maakte ik mijn laatste koprol. Stond ik er bij stil toen ik voor het laatst gewoon nummers draaide op een gewone telefoon of koffie maakte met een filter en een filterzakje en een snufje Buisman. Heel belangrijk: wanneer zag ik na een goed feest de zon opkomen?

Dit zijn misschien kleine gebeurtenissen maar er zijn in mijn leven ook heftige laatste keren geweest. Toen ik mijn ouders voor het laatst in leven zag of mijn neef of een goede vriend. Ik zie dat het leven uit afscheid nemen bestaat. Toen ik jong en onbezorgd was, merkte ik dat niet op. Ik keek uit naar vernieuwingen, vooruitgang, verbeteringen. Voor het laatst nieuwe peertjes in lampen draaien is misschien vooruitgang, voor mij is er weer een tijdperk afgesloten. Eigenlijk hou ik van Philips gloeilampen. Ik dacht dat ze altijd zouden blijven bestaan. Ze betekenden een geweldige vooruitgang voor de samenleving ooit. Hebben de mensen van toen toch even met een nostalgisch gevoel stilgestaan bij het afscheid van de olielamp en de kaarsen?

We zullen het niet weten. Maar genoeg over het verleden. Ik kijk op mijn digitale horloge en zie dat het tijd is om mijn kant en klare diepvriesmaaltijd in de magnetron te zetten.

Beste Y,

Afscheid nemen is een beetje sterven.