Beste Fiena,
Sinds vijf maanden heb ik een vriend. Ik ben tien jaar getrouwd geweest en nu al weer elf jaar weduwe. Ik heb twee kinderen die niet meer thuis wonen. Ik heb fijn werk en leefde steeds heel tevreden en was niet speciaal op zoek naar een relatie. Mijn vriend kwam op mijn pad en ik stond er blijkbaar open voor. Mijn kinderen hebben kennis met hem gemaakt en zij staan er positief tegenover. Ik heb ook kennis gemaakt met zijn familie. Daar beginnen mijn twijfels! Ik vind zijn familie vreemd, buitenissig, niet normaal. Ik ben tamelijk beschermd opgevoed, mijn kinderen eigenlijk ook. In de familie van mijn nieuwe vriend heersen hele andere ideeën en gewoontes.
Fiena, ik geef enkele voorbeelden: De eerste keer dat ik bij zijn zus (drie maal gescheiden) en haar tegenwoordige man op bezoek kwam, kreeg ik na twee minuten een aardappelschilmesje in mijn handen gedrukt. De boodschap was: schil even wat aardappelen bij dan kunnen jullie boerenkool met worst mee eten. Toegegeven, we kwamen onaangekondigd. Het was een spontane ingeving van mijn vriend om even langs te gaan. Ik stond wel raar te kijken maar het werd een hele gezellige, ontspannen avond. Ik vond het wel bijzonder dat hun zoon met een vriend gewoon in de huiskamer een joint zaten te roken. Ik zou dat mijn kinderen van zeventien jaar nooit toestaan. Ik vond het ook raar dat de gastheer op een gegeven moment naar bed ging. Niemand keek daar van op en het was helemaal niet de bedoeling dat wij weg zouden gaan. De zus van mijn vriend trok nog een fles wijn open en wij gingen pas om een uur ’s nachts naar huis.
Toen we op visite gingen bij de oudste broer van mijn vriend kwam ik helemaal terecht in een huishouden van Jan Steen. De inrichting was meer dan apart. Hij heeft geen meubels maar alleen matrassen en kussens op de grond. De huiskamer is één groot eiland van kussens. Daar gebeurt alles. Alle apparatuur staat voor het grijpen. Het koffiezetapparaat, de tv, de muziekinstallatie en zijn elektrische gitaar. Hij kan met een afstandbediening de gordijnen openen en weer dicht trekken. Zijn schilderijen hangen aan het plafond. De drie slaapkamers boven staan leeg. Hij is weer vrijgezel (Twee keer gescheiden). Wij mochten ook een plaatsje zoeken in het mega-bed. Mijn vriend vindt dit heel gewoon.
De jongste broer is al zeven jaar op wereldreis. Hij schrijft af en toe een kaart. Dat is alles. Niemand schijnt zich speciaal zorgen te maken. Een andere broer zag er niet uit! Hij droeg kleding van zeker vijftig jaar oud. Nog van de vader of de grootvader, volgens mij. Het boeit hem helemaal niet dat de mensen hem nakijken. Hij heeft een eigen timmerbedrijf en maakt hele mooie meubels. Ik kan nog wel even door gaan over tantes, ooms, neven en nichten. Ze zijn stuk voor stuk anders dan anderen. Nu ben ik bang dat mijn vriend ook rare trekjes heeft. Ik heb tot nu toe ééntje kunnen ontdekken. Hij slaapt ’s nachts niet in een pyjama maar hij heeft oude, wollen truien kapot geknipt en trekt de mouwen over zijn koude knieën. Andere delen van truien trekt hij over zijn polsen.. Hij heeft het middenstuk van een trui rond zijn buik. Fiena, moet ik mij zorgen maken?
Beste N.
Ik zie niets vreemds of raars aan deze mensen. Bent u zelf wel helemaal in orde?