Foto: Hans Schoenmakers

Beste Fiena,

Tel uw zegeningen, ook al zijn het er misschien dit jaar niet zoveel geweest. Als je de krant open slaat of de tv aan zet is alles kommer en kwel. In het afgelopen jaar en ook de vooruitzichten voor het nieuwe jaar en de jaren daarna zijn niet rooskleurig. Voorlopig blijft het steeds slechter gaan. Mijn jaren zijn geteld en dus heb ik niet meer veel te verwachten. Mijn AOW wordt steeds minder waard en het zit er in dat ik daar dan niet meer van rond kan komen. De gezondheidszorg wordt steeds duurder en schraler. Ik zie mezelf al zitten in een klein, koud huisje (de verwarming doet het niet meer en ik kan de reparatie niet betalen), en ik kook mijn potje (zonder vlees of vis) op een eenpits toestelletje. Om een centje bij te verdienen moet ik op mijn oude dag de straten in Roermond gaan vegen.

Ik zag ooit een foto van een Russisch oeroud vrouwtje in vodden gekleed, dat een immens plein in Moskou met een grote bezem schoon maakte. In de winter! Dat maakte grote indruk op mij. Dat moet je maar overkomen! Ze had, denk ik, kind noch kraai. Of misschien had ze acht kinderen maar die zorgden alleen voor zichzelf.

Een lichtpuntje is dat ik rond de kerst altijd nog naar bijeenkomsten zou kunnen gaan die door lieve mensen worden georganiseerd. Aardige mensen blijven altijd bestaan. Het doet er niet toe of ze arm of rijk zijn, ze zijn en blijven gewoon aardig, begaan met andere mensen en ze steken een helpende hand uit. Als ik er goed over na denk heb ik dit jaar vele warme handen gehad die mij terzijde hebben gestaan. Op de eerste plaats mijn kinderen en andere naaste familie. Ik hoef mijn zus maar iets te vragen en ik héb het al. Maar ook mijn vrienden en vriendinnen waren mijn steun en toeverlaat. De warmte die ik ontvangen heb is niet te beschrijven. Ik werd overladen met praktische hulp maar ook waren er altijd luisterende oren voor mij en heel veel cadeautjes. Waar ik dit allemaal aan te danken ben, is mij een raadsel. Klein voorbeeld: een neef brengt iedere zaterdagmorgen een Volkskrant. Als ik nog niet wakker ben, hangt hij hem in een plastic zak aan de voordeur. Meestal drinken we samen koffie en soms hebben we een goed gesprek. Hij komt door weer en wind. Mijn zaterdagmorgen is iets waar ik me op verheug. Er gaat niets boven een papieren krant met koffie en een boterham.

Mijn gezondheid is niet je dát maar ik mag niet klagen over afgelopen jaar. Nieuwe vriendinnen bleken een aanwinst en de vriendschap werd steeds hechter. Een verwijdering in een vriendschap werden iets kleiner. Ik denk dat 2013 misschien wel nieuwe mogelijkheden brengt. Arme mensen zijn creatief. Misschien blijkt het nieuwe jaar een jaar vol spannende uitdagingen, mooie vriendschappen en een grote liefde te worden. Misschien kan ik zelfs een nieuwe bron van inkomsten aanboren!

Beste M,

Misschien!